Fuzzy groene bladeren en bel -achtige bloemen zijn de belangrijkste kenmerken van een van de 30 soorten Symphytum vaste planten inheems in Europa en West-Azië . Twee soorten smeerwortel historisch geroepen Duitse smeerwortel : Symphytum officinale en Symphytum tuberosum . Beide komen van nature voor in vochtige , zonnige weiden of bermen in Duitsland . Een sier kruid voor in de tuin , een keer Duits smeerwortel planten werden medicinaal gebruikt , maar sinds 2001 hun interne gebruik ervan is verboden vanwege de giftige stoffen . Het aanraken van de bladeren en stengels kunnen huiduitslag veroorzaken . Naam verduidelijkingen

De soort Symphytum officinale wordt ook vaak aangeduid als de gewone smeerwortel . In het verleden , plantaardige taxonomen inclusief een regionale verscheidenheid daarvan , bohemicum , en later gaf het een vergelijkbaar soort aanwijzing van Symphytum bohemicum . Vandaag , botanici beschouwen deze namen als synoniemen en verwijzen naar dezelfde plant - Symphytum officinale - volgens de Royal Botanic Garden in Edinburgh , Schotland . De soort Symphytum tuberosum werd historisch nagesynchroniseerd Duitse knolachtig smeerwortel , hoewel vandaag de dag is het meestal aangeduid gewoon als tubereuze smeerwortel .
Eigenschappen

Kweken met wortelstok wortels, beide soorten van Duitse smeerwortel planten produceren harige , - crinkle geaderd , wees ovale groene bladeren op behaarde stengels. Bladeren kunnen tot 10 centimeter lang meten. Symphytum officinale rijpt 3-5 meter hoog en 6 meter breed . Vanaf de late lente tot de zomer , het draagt ​​gevorkte clusters van paars , roze of romige gele bloemen. Symphytum tuberosum groeit veel meer uitgestrekt , slechts 16 tot 24 centimeter lang , maar het verspreiden van 3 meter breed . In het begin van de zomer , het produceert lichtgele bloemen in losse , spiraalvormige clusters . Het opgraven van een plant onthult mollig , tuberlike wortelstokken vergelijking met Symphytum officinale .
Groeiende Duitse Comfreys

smeerwortel planten groeien snel en verspreid in het landschap , vaak steeds hoogtij bodembedekkers in het bos of in de schaduw tuin instellingen . Ze gedijen in vochtige bodems die een bedrag van vruchtbaarheid , en ze tolereren volle zon tot halfschaduw . Temperaturen onder het vriespunt doden planten terug naar hun roots , maar ze resprout in het voorjaar. Eenmaal in een tuin , plant verspreid door wortels of verstrooiing van zaden. Het opgraven van de wortels kan leiden tot problemen , zoals elke wortel fragmenten in de bodem achterblijft kan ontkiemen in nieuwe installaties . Symphytum officinale is een sterkere plant, geschikt voor Amerikaanse ministerie van Landbouw planten stoerheidsstreken 3b door 9a . Symphytum tuberosum groeit alleen in USDA zones 5 tot en met 9 .
Voorbehoud

Alle smeerwortel plantensoorten bevatten giftige verbindingen genaamd pyrrolizidine alkaloïden , het meest geconcentreerd in de wortels . Deze toxines kunnen ernstige schade aan de lever of de dood veroorzaken . Symphytum officinale werd ooit medicinaal gebruikt om de maag kwalen te behandelen , maar sinds 2001 heeft de Amerikaanse Food and Drug Administration eventuele mondelinge producten die smeerwortel , vooral van soorten Symphytum officinale verboden. Het Verenigd Koninkrijk , Australië , Canada en Duitsland hebben ook een verbod op de verkoop van orale producten met smeerwortel . Zalven en crèmes voor uitwendig gebruik de huid zijn nog steeds beschikbaar .