Aardappelveredeling is een vorm van seksuele voortplanting . Wanneer de aardappel bloem is bestoven door bijen , het produceert aardappel vruchten die zaden van unieke aardappel rassen bevatten . Verschillende technieken en methoden komen samen om het ideale eindresultaat opleveren : een aardappel die bestand is tegen ziekte gedijt in het bodemmilieu en smaken heerlijk . Bestuiving

Natuurlijke bestuiving resulteert in onderscheidende , winterharde aardappel rassen . Plant rijen van alle aardappelrassen het u samen willen fokken , met ongeveer tien planten in elke rij . Zet een bijenkorf tussen elke rij . De aardappel bloemen bestoven door de bijen , zal vrucht dragen. Je moet streven te halen tussen de 50 en 100 vruchten . Elk van deze vruchten zullen ongeveer 300 zaden bevatten , en alle zaden genetisch verschillend van elkaar zal zijn tegen de tijd dat je ze oogsten.
Scheiden
Zaden

Zodra u heb je aardappel vruchten geoogst , zet elke soort fruit afzonderlijk in een blender . Bedek met water en mix net genoeg te breken van de pulp van de vrucht , zodat de zaden kunnen worden opgehaald. Zet elk mengsel in een plastic kom voor 24 uur . De vrucht puin zal drijven , en de zaden zal zinken . Het zal enkele wasbeurten duren voordat uw zaden zijn schoon . Laat ze uitlekken met een koffiefilter en leg ze op keukenpapier om te drogen . Indien opgeslagen in een luchtdichte pot met silicagel , zullen ze blijven voor meerdere jaren.
Zaaien

het voorjaar , zaaien elk van uw zaadrassen in een aparte rij met behulp van een hand zaaimachine . De zwakste zaailingen zal bezwijken voor kevers en bacterievuur . De meest resistente zaailingen worden gemarkeerd door een stok . Zij zijn uw toekomstige fokdieren . Oogst de vruchten in de herfst en herhaal het proces van het voorgaande jaar . Deze aardappelplanten ontwikkelen horizontale weerstand , wat betekent dat ze leren om verschillende stammen van de schimmel Phytophthora weerstaan. Verticaal resistente planten hebben alleen geleerd om een stam te weerstaan ​​
Aanvullende feiten

Aardappelen zijn er in twee genetische varianten : . Tetraploïde en diploïde . De meerderheid van de aardappelen zijn tetraploïde , hoewel de Maya Gold en een paar andere rassen zijn diploïde . Een tetraploïde organisme heeft het dubbele van de hoeveelheid genetisch materiaal dat een diploïde organisme heeft . Deze genetische variatie betekent dat het precieze resultaat kweken twee tetraploïde organismen moeilijk te voorspellen . Maar het betekent ook dat als nieuwe ziekten bedreigen aardappelteelt , fokkers zal voortdurend in staat zijn om unieke , natuurlijke manieren van verzet tegen hen te vinden.