Is de Stapelia Flavopurpurea Flower een Monocot

De zeester bloem ( Strepelia flavopurpurea ) is een vaste plant succulent . De soorten in de Strepelia geslacht worden meestal genoemd Afrikaanse zeester bloemen of aas bloemen. Als lid van de plant klasse Magnoliopsida , de zeester bloem is een dicot , niet een eenzaadlobbige . Het klimaat in haar geboorteland Zuid -Afrika komt overeen met Amerikaanse ministerie van Landbouw planten winterhardheid zones 10 en warmer . Dicot en Monocot Verschillen

Een aantal onderscheidingen tussen tweezaadlobbigen en eenzaadlobbigen zijn duidelijk zichtbaar aan gekwalificeerd botanici , maar een aantal zijn duidelijk door naar hun ontkiemende zaden , aders en wortels . De naam " mono " geeft een zaad produceert een embryonale blad; dicot zaden opleveren twee embryonale bladeren. Dicot aderen tak op de bladeren terwijl de meeste eenzaadlobbigen parallelle aders die de lengte van de bladeren run - grassen zijn goede voorbeelden . Dicot wortels ontwikkelen van de bodem van het embryo , een gebied genaamd kiemwortel en het groeipunt van de wortel blijft weefsel te produceren voor een groot deel van het leven van de plant . Monocot wortels snel af te breken en ze groeien nieuwe wortels van knooppunten op de stam . Wanneer u een bosrijke dicot gesneden, de vaatbundels dat water en voedingsstoffen te verplaatsen door de stengel verschijnen als ringen , terwijl de bundels zijn verspreid in eenzaadlobbige stengels. Kruidachtige tweezaadlobbigen vormen een uitzondering op dit patroon .
Herbaceous

Monocots hebben hun vermogen om hun diameter te verhogen door het toevoegen van hout en schors verloren . Bananen, agaves en andere kruidachtige tweezaadlobbigen produceren een vervanger voor hout en schors . Succulente tweezaadlobbigen zoals de zeester bloem groeien alle of bijna al hun bladeren in rozetten aan de voet van de plant .
Beschrijving

Leden van de Stapelia geslacht worden vaak genoemd aas bloemen omdat hun vieze geur lijkt op rottend vlees . Hoewel zijn mooie , heldere gele bloemen zijn kleiner dan die van andere leden van het geslacht , de zeester bloem ontbreekt de karakteristieke stank . Sterker nog, het heeft een zoete geur . Zijn groene stengels groeien tot 4 centimeter lang , dragende clusters van diep gelobd , starlike bloemen die meestal helder geel , maar kan ook bruin , rood of groen zijn .
Klimaat en Teelt

leden van de Stapelia geslacht groeien van nature voor in de droge gebieden van Zuid-Afrika . Zeester bloemen meestal groeien in stenen aan de voet van de woestijn struiken . De schaduw van de struiken beschermt hen tegen de zon in de hitte van de dag . Ze verzetten zich tegen droogte en zijn goed voor het planten in rotstuinen en in potten . Ze houden van de zon en groeien het best in goed doorlatende , gelijke delen van de bovengrond , potgrond en rivierzand .