De indeling van rozen ( Rosa ) , of rose taxonomie , is in een staat van flux als botanici studie van de wilde rozen van de wereld beter . Laboratoriumonderzoek van roos genetica en de plantaardige stoffen die voorkomen in roos planten hebben geleid tot een duidelijker beeld van hoe wilde rozen zijn aan elkaar gerelateerd . Schattingen van het aantal bestaande roos soorten variëren van onder 100-190 of meer soorten . Rozen zijn winterhard in Amerikaanse ministerie van Landbouw ( USDA ) planten stoerheidsstreken 4b door 10b , afhankelijk van de soort of cultivar . Schatten op basis van chloroplast DNA
Sequences

Volgens wetenschappers die het desoxyribonucleïnezuur (DNA ) studeerde aanwezig in de groene , - chlorofyl bevattende structuren, genaamd chloroplasten binnen rozenblaadjes, ongeveer 190 rozen soorten bestaan. Op basis van die bevindingen plus bloemen en planten structuren , botanici geconcludeerd dat rozen zijn oorsprong in Europa en Azië , en dat de aanwezigheid van wilde roos soorten in Noord-Amerika is het resultaat van verscheidene afzonderlijke introducties van de Oude Wereld . Het centrum van diversiteit voor rozen is in het westen van China , en geen inheemse rozen bestaan ​​in het zuidelijk halfrond .
Conservatieve schattingen

auteurs Kim E. Hummer en Jules Janick , in hun paper over Rosaceae geplaatst op de Purdue University NewCrop website , geven de mening dat er meer dan 100 soorten rozen bestaan ​​en bereik in heel gematigde gebieden van de noordelijke hemisfeer , van de Noordpool tot de subtropen . Wetenschappers aan de Amerikaanse regering Integrated Taxonomische Information System stelde een rapport op de wereldmarkt steeg taxonomie die 101 soorten lijsten. Deze cijfers omvatten niet gecultiveerde rozen.
Modern nam Voorouders

Deskundigen het erover eens dat van alle wilde soorten rozen , slechts zeven tot 10 van hen betrokken waren bij de productie van moderne gecultiveerde rozen . Voorouderlijke soorten rozen kwam meestal uit China , India , Europa , Noord-Afrika en Centraal-Azië . Door de eeuwen heen , tuinders in de twee grote - roos groeiende gebieden van de wereld , Europa en Azië , getransformeerd eenmaal wilde rozen in de tuin van onderwerpen , het selecteren en hybridiseren ze voor betere bloem kleur, vorm en geur evenals hun vermogen om te worden gebruikt in tuinen . Van oudsher werden rozen gewaardeerd als bronnen van essentiële oliën om te gebruiken in parfum en koken, als snijbloem en als landscaping planten .
Oorsprong van Modern Roses

de jaren 1700 , werden Europese rozen verdeeld in vijf grote categorieën , collectief genaamd de Oude Europese rozen . In de late jaren 1700 , rozen uit China beschikbaar kwam , en de Chinese groep van rozen gekruist met de oude Europese rozen om aanleiding te geven tot nieuwe rose klassen . Twee van hen , hybride perpetuals en thee rozen , werden samen gekweekt om de moderne hybride thee rozen ( Rosa x hybrida ) , die winterhard in USDA zones 6b via 10b , afhankelijk van de soort of cultivar produceren . " La France " ( Rosa " La France" ) , geïntroduceerd in 1867 , was de eerste hybride thee . Het is winterhard in USDA zones 4 tot en met 9 . Heeft Hybridiserende blijven creëren huidige steeg klassen , zoals Grandiflora , Floribunda , Miniatuur en Polyantha rozen. Ongeveer 13.000 vernoemd gecultiveerde rozen bestaan ​​, volgens schattingen .