? Ivies zijn traditionele schaduwrijke plek bodembedekkers . Waar ze ontsnappen teelt , ze bestrijken boomstammen en takken draperen . Terwijl hun sterke , luchtwortels hen in staat stellen vast te klampen aan vele structuren , kunnen ze de mortel tussen de stenen beschadigen. Als in toom gehouden , bieden ze een resistente bodembedekker onder de dichtste schaduw . Er zijn ivies die goed gedijen in veel verschillende omgevingen , klimaten en omstandigheden. Langzaam groeiende rassen beschikbaar die niet uit de hand in kleine ruimtes . Engels Ivy

Engels klimop ( Hedera helix ) is een houtachtige , groenblijvende klimplant dat de bodembedekkers dicht in de schaduw . Het klimt ook een nabijgelegen bomen of structuren , dus controle nodig . Veel Engels klimop cultivars zijn verkrijgbaar met bladeren in verschillende vormen, maten en kleurencombinaties . De bladeren op de vruchtvorming takken zijn niet de typische lancetvormig vorm , maar ovaal zonder lobben . Deze wijnstok is heel flexibel , maar groeit het beste in rijke , humus . Hij houdt van vochtige gehouden worden , maar kan bezwijken aan schimmel zonder goede luchtcirculatie . Soorten zijn onder Glacier met grijze en groene schakering , Conglomerata , een dwerg ras dat langzaam groeit ; en Minima met kleine blaadjes slechts 1/2 tot 1 inch doorsnede.
Baltic Ivy

Baltische klimop ( H. helix var . baltica ) is de meest winterharde van het Engels klimop , winterhard tot Amerikaanse ministerie van Landbouw planten winterhardheid zone 5 . de bladeren zijn bijna niet te onderscheiden van Engels klimop . Een variant , Thorndale , heeft iets grotere bladeren en is winterhard tot zone 4 . Het vereist dezelfde groeiomstandigheden als Engels klimop .
Algerijnse Ivy

Algerijnse klimop ( H. canariensis ) lijkt op Engels klimop , behalve om zijn karakteristieke , rode bladstelen . Het blad is iets glanzender dan Engels klimop met 5-7 lobben . Het is zeer tolerant voor zout en geeft de voorkeur aan vochtige , rijke grond , maar past zich aan andere grondsoorten . Algerijnse klimop is winterhard tot zone 6 , maar is beschadigd bij temperaturen onder de 15 graden Celsius , waardoor het een wenselijke bodembedekker in warmere klimaten . Het groeit sneller en wordt het makkelijker te bepalen in warmere gebieden dan wel Engels Ivy . De cultivar Variegata heeft gele bladranden .
Perzisch Ivy

Perzische klimop ( H. colchica ) heeft de grootste bladeren van een klimop , groeit tot 10 centimeter lang en 3 7 inch breed en is een van de meer winterharde soorten . Soorten zijn onder de lichtjes getand Dentata , Dentata Variegata , met room - wit , diep - groen en grijs - groen gemarmerd blad en Sulpher Hart met een strook van goud in het midden van elk blad .