Welke aanpassingen over Cacti voor het leven in de woestijn

? Cactussen zijn xerophyten , planten van de rozenfamilie dat extreme aanpassingen die hen de mogelijkheid om te leven en te gedijen in ernstige droogte van de woestijn geven hebben ontwikkeld . Van oorsprong uit de Antillen, cactussen zijn de grootste groep xerophyten in het zuidwesten van Amerika met honderden soorten groeien in een grote verscheidenheid van vormen en maten. Aanpassingen ontwikkeld voor het leven in de woestijn gaan voornamelijk met de planten ' vermogen om te verzamelen en op te slaan water voor lange periodes. Wortels

meeste cactussen hebben een lange penwortel die hen verankert in de omringende grond . De rest van het wortelstelsel is ondiep en radiaal in de natuur verspreid in alle richtingen van de plant om snelle opname van water bij regen optreedt . Zijwortels hebben een beschermende kurklaag om te voorkomen dat het verliezen van water . Sommige soorten ontwikkelen regen wortels of haarwortels zodra de bodem ontvangt vocht. Deze wortels later opdrogen en verdwijnen .
Dikke, wasachtige Stelen

Dikke, wasachtige stengels en pads fungeren als een vasthoudende laag om water in opgeslagen kunnen ontsnappen via zweten , de verdamping van vocht uit planten . Dit epidermale laag maakt ook zwelling en krimp . Cortex en merg weefsel componeert stam interieurs , die een reservoir voor voedsel en water . Woody weefsel naar de stengel buitenkant hulp ondersteunt de plant als het zwelt met opgeslagen water . Sommige soorten hebben accordeon -achtige stengels die het mogelijk maken de plant gemakkelijk uitbreiden dan krimpen wanneer water wordt uitgeput
Spines

In plaats van grote bladeren , cactussen hebben gewijzigd laat genaamd stekels die de plant beschermen tegen roofdieren en helpen verminderen transpiratie . Stekels helpen breken de heersende , verdampende woestijn winden die waaien over stamcellen en pad oppervlakken. Ze komen in vele vormen , lang, kort , dun en verslaafd , met een aantal stekels naar beneden gericht op directe vocht naar wortels. Harige stekels bieden schaduw van de zon , als parasols en beschermen voort uit steeds gebleekt .
CAM Fotosynthese

Cactussen afhangen van chlorofyl in de groene buitenste cortex van hun huid fotosynthese uit te voeren voor de voedselproductie . Crassulacean -metabolisme , beter bekend als CAM fotosynthese , is een adaptieve vorm van voedselproductie door cactussen en andere planten in droge klimaten . Daarbij cactussen huidmondjes alleen openen nachts wanneer planten relatief koel transpiratie minimaliseren en de uitwisseling van zuurstof en kooldioxide . Kooldioxide genomen in de nacht wordt omgezet in een zuur , vervolgens opgeslagen totdat overdag wanneer de zon komt en voltooit het voedsel productieproces.