Wat is het verschil tussen de Ranunculus &Smilax

? Soms is het moeilijk om te zien of een plant is een invasieve plant , een inheemse soorten groeien op zijn eigen of iets opzettelijk geplant . Ranunculus ( Ranunculus spp . ) En smilax zijn twee goede voorbeelden van planten die deze verschillen vervagen . Groeien in Amerikaanse ministerie van Landbouw planten winterhardheid zones 5-9 en 2 tot en met 10 , respectievelijk zij elk rassen voorkomen dat in al deze categorieën vallen . Ranunculus en smilax niet veel met elkaar en zijn gemakkelijk te onderscheiden in bloem, blad en vorm. Overzicht

Ranunculus , ook wel bekend als boterbloem , is een aantrekkelijke inheemse wilde bloemen , hoewel sommige soorten groeien als een invasieve plant . De hybride Perzische boterbloemen ( Ranunculus spp . ) Zijn de meest voorkomende ranonkels geplant in huis landschappen. Ze zijn afkomstig uit de oostelijke Middellandse Zee en gaar zijn vaste planten in Amerikaanse ministerie van Landbouw planten winterhardheid zones 8 en 9 , maar worden vaak gekweekt als eenjarige in alle zones . Smilax is een grote groep van vaste plant wijnstokken gevonden in de warme klimaten van de wereld , met inbegrip van de zuidelijke Verenigde Staten . Er zijn een aantal inheemse rassen , waarvan sommige vormen netelige , ondoordringbaar struikgewas . Deze zijn moeilijk uit te roeien en worden gezien als invasief onkruid , ook al zijn ze inheemse planten met belangrijke functies voor wilde dieren .
Bloem, Gebladerte en fruit

Ranunculus is fijn verdeeld loof , die doet denken aan selder topjes of peterselie in sommige soorten . Het is echter geheel los van deze eetbare soorten en alle delen van de plant zijn giftig voor zowel mensen als dieren . Boterbloem staat bekend om zijn zachte , lichtgele bloemen. Echter , de hybride rassen komen ook in elke tint oranje , rood , roze en wit . De blaadjes hebben de textuur van crêpepapier en ontvouwen in gelaagde ruches , waardoor een langdurige snijbloem wanneer binnen gebracht . Smilax bloemen zijn klein en onopvallend; de plant wordt in plaats bekend om zijn kleurrijke bessen . De vruchten kunnen rood, blauw , paars of zwart zijn , afhankelijk van de soort .
Groeiwijze

Smilax en ranonkel hebben heel andere groei gewoonten. Smilax groeit meestal als een houtachtige wijnstok en is groenblijvend in de warmere delen van zijn gamma . Ze zijn over het algemeen zeer grof wijnstokken , met sommige soorten kruipend tot 20 meter of meer . Het landschap variëteiten van ranonkels zijn zacht - geweven, knolgewassen vaste planten met een lage heuvel van bladeren en bloemstelen die oplopen tot 2 meter. Echter, veel van de weedy soorten ranonkel groeien als een kleine bodembedekker .
Landschap Met

meeste soorten smilax niet opzettelijk worden geplant in het landschap , hoewel ze kan een rol spelen bij inheemse tuinen en wilde dieren aanplant dienen. Een soort, de lanceleaf greenbrier ( Smilax smallii ) , is vooral sier in de winter als de kleurrijke bessen opvallen agianst de diepgroene blad . Het heeft een meer gecontroleerde groei gewoonte , het bereiken van slechts 9 meter in zowel zon of schaduw . De hybride Perzische boterbloemen zijn het meest thuis in bedden of planters met andere jaarlijkse of meerjarige bloemen . Ze presteren het beste in rijke grond met regelmatig water en mest , in tegenstelling tot smilax dat is een bijna onverwoestbaar plant met geen zorg nodig .