Bloeiende planten , of angiospermen , worden ingedeeld in twee grote groepen : degenen die twee zaad bladeren of dicotylen en degenen die een zaad blad , of eenzaadlobbigen hebben . Botanici niet zeker weet welke groep ontstond voor het eerst in de geschiedenis of hoe ze gerelateerd zijn . De traditie wil dat dicots ontstond eerst vanaf de vroege bloemplanten , waarschijnlijk in de Jura-periode , dat was 199-145,000,000 jaar geleden , hoewel Field Museum wetenschappers stellen een eenzaadlobbigen - eerste theorie . Waterlelies ( Nymphaea spp . ) Worden over het algemeen beschouwd als een primitieve dicot . Verschillen tussen Monocotylen en Dicotylen

De twee groepen hebben fundamentele structurele verschillen . Tweezaadlobbigen hebben nerven , vaatbundels of de vloeistof geleidende weefsels van de plant die in een ring in de stengel , bloemen delen in groepen van vier of vijf , kruidachtige of houtachtige gewassen , en taproots gesaldeerd . Monocots parallelle nerven , verspreid vaatbundels , bloemen delen in groepen van drie , meestal kruidachtige groei en geen penwortel . Een enkelbloemige Californië wilde roos ( Rosa californica ) , met vijf bloemblaadjes en houtachtige gewassen , is een voorbeeld van een tweezaadlobbige . Een Pasen lelie ( Lilium longiflorum ) , met zes bloemblaadjes en kruidachtige groei , is een voorbeeld van een eenzaadlobbige . Pasen lelie groeit in Amerikaanse ministerie van Landbouw planten winterhardheid zones 4 tot en met 9 , en Californië steeg in USDA zones 5 tot en met 10
Primitive Dicot Kenmerken

De subklasse Magnoliidae . - - met de waterlelie familie , de boterbloem familie en de magnolia familie - zijn over het algemeen beschouwd als de meest primitieve dicots . Ze delen de kenmerken van grote bloemen samengesteld uit bloemblaadje - achtige structuren die zowel bloemblaadjes en kelkbladen die er uitzien als bloemblaadjes, een kegel -achtige centrale vergaarbak dat de vrouwelijke vruchtbladeren , omgeven door spiraalvormig geschikt mannelijke bloem delen genaamd meeldraden draagt ​​zijn . Meer technisch , moeilijk te observeren kenmerken worden met twee - cellige stuifmeelkorrels in plaats van drie - cellige pollen; overvloedig endosperm , het voedsel verstrekken gedeelte van het zaad ; en een relatief kleine embryo in het zaad .
de meest primitieve Dicotylen

Waterlelies beschikken over een raadselachtige mix van zowel eenzaadlobbige en tweezaadlobbige kenmerken , zodat ze dacht als een van de meest primitieve dicots , misschien linken naar gemeenschappelijke voorouders . Ze hebben dicot gesaldeerd blad aders maar een vasculaire bundel regeling die dat van eenzaadlobbigen lijkt. Ze hebben dezelfde pollen structuur lelies en in het embryo , wat lijkt op een zaadlob zijn . Bloemen van de Waterlelie ( Nymphaea spp . ) Zijn ook primitief omdat ze laten zien de afleiding van verschillende bloem onderdelen van een soortgelijke basisstructuur . Bloemen gradate uit buitenste kelkblad -achtige , groene structuren die veranderen in bloemblaadje - achtige structuren en vervolgens in meeldraden - achtige structuren die worden gevolgd door echte meeldraden . Onlangs , een Nieuw-Caledonische regenwoud heester , Amborella trichopoda , werd voorgesteld als de meest primitieve levende angiosperme .
Lily Plant Kenmerken

Lelies , hoewel ze hun gemeenschappelijke naam te delen met waterlelies , zijn een klassiek voorbeeld van een echte monocot . Het zaad heeft een enkele , speer -achtige blad zaad. Het zaad wortel niet verwordt tot een penwortel , maar verdwijnt en wordt vervangen door vezelige wortels afkomstig van een lamp die bestaat uit schaal bladeren. De groei is kruidachtige , en de bloem heeft zes bloemblaadjes, waarvan er drie kelkbladen die er uitzien als bloemblaadjes. Zes meeldraden omringen een centrale driedelige eierstok , die twee rijen grote platte zaden in elke eierstok deel produceert .