? Als je ooit wandelen door de bossen en zag een varen groeit hoog boven de grond op een boomstam of tak , heb je een epifytische varens aangetroffen . Deze planten leven op andere waardplanten , maar hen niet schaden of afhaalmaaltijden van hen , als een parasitaire soort zou doen. De meeste epifytische varens groeien in subtropische of tropische regenwouden , maar een paar gedijen in meer gematigde klimaten . Deze sporenproducerende planten groeien op een scala aan bomen, waaronder fruitbomen . Varens

varen familie , die bestaat uit drie leefgroepen , de Marattiales , ophioglossales en leptosporangiatevarens of epifytische , varens , domineerde planten leven op aarde. Varens dateren 417 miljoen jaar aan het Devoon periode . Op dit moment, ze varieerden van kleine , mos -achtige soorten tot torenhoge boomvarens . In tegenstelling tot de meeste andere planten vandaag in leven , varens reproduceren via sporen in plaats van bloemen en zaden . Met de opkomst van bloeiende planten , varens verloren hun grip en vele soorten uitstierven . Bloeiende planten, of angiospermen , bevatten meer dan 96 procent van het moderne planten. Echter , de leptosporangiatevarens varenfamilie bevat nog steeds 2282 epifytische soorten
Epifyten

Epifytische varens aangepast aan de verspreiding van angiospermen door te leren leven met - . En op - hen in plaats van met hen concurreren . In tegenstelling tot de meeste andere planten , epifytische varens leven zonder bodem. Integendeel, ze krijgen voedingsstoffen en vocht van regen , de lucht en boombladeren . Omdat de meeste epifyten groeien van nature onder boomkruinen , de meeste voorkeur licht tot halfschaduw en goed gedraineerde plantgoed die bestaan ​​uit boomschors , veenmos en boomvaren vezel .
Platycerium

Epifytische varens uit de Platycerium geslacht , ook wel bekend als staghorn varens groeien van nature over de tropen , maar kan gedijen wanneer ingevoerd om regio koeler. De 17 soorten in deze soort krijgen hun naam van hun gewei -achtige bladeren . Kleine witte haren bedekken deze rechtop, groene bladeren , een aanpassing die vochtverlies voorkomt. In het wild kan staghorn varens wegen tot een paar honderd pond , maar ornamentally gekweekte soorten zijn over het algemeen veel kleiner . De meest voorkomende staghorn in de VS, P. bifurcatum , verdraagt ​​lage temperaturen tot 15 graden F en wordt gekweekt als sierplant . Andere staghorns die groeien in fruitbomen omvatten P. veitchii , die zilverachtige bladeren heeft ; P. andinum , die is bedekt met zilveren haren en vereist schaduw ; P. elephantotis , die grote , onvertakte bladeren produceert ; en P. superbum , die lange , liggende , lichtgroene bladeren .
Polypodium

Verscheidene leden van de Polypodium geslacht moet groeien in fruitbomen . Deze epifyten zijn de drop varen ( P. Glycyrrhiza ) , die bemoste , vochtige boomstammen verkiest en vaak groeit op esdoorn en elzen . Zoethout varens hebben een gladde , donkere bladeren . Deze koude - winterharde varens groeit aan de westkust van Noord-Amerika , van Alaska naar de Baja , evenals over Eurasia en zuidelijk Afrika . De grijswitte varen ( P. incanum ) , die groeit in de regio's van de centrale en zuidoosten van de VS , heeft korte , dikke bladeren met bemoste groene toppen en schilferig , grijze bodems . In tijden van droogte , de grijze varens rolt haar bladeren en gaat in een slapende toestand tot regen valt weer .