Smeerwortel ( Symphytum officinale ) is een overblijvend kruid in de Bernagie familie inheems in Europa en nu gevonden in het wild groeien in heel Amerika . Historisch gezien was smeerwortel gebruikt om wonden en gebroken botten te genezen , waardoor het afwisselend worden aangeduid als knitbone of bruisewort . De oude Griekse arts Dioscorides suggereerde dat het voor dit doel in de 1e eeuw . De laatste tijd echter , smeerwortel is gevonden om Pyrrolizidinealkaloïden , bekend leverschade in hoge doses veroorzaken. Smeerwortel en Digitalis

Een nog groter gevaar dan de giftige alkaloïden is smeerwortel 's nauwe gelijkenis met vingerhoedskruid ( Digitalis purpurea ) . Vingerhoedskruid kan doden als ze worden ingeslikt , waardoor fatale hartritmestoornissen en hartkloppingen . Daarom , bij het oogsten van smeerwortel in het wild , is het noodzakelijk om vast te stellen dat het inderdaad smeerwortel en niet zijn dodelijke lookalike die wordt verzameld .
Bloemen
De dodelijke vingerhoedskruid kan zijn onderscheiden van smeerwortel door zijn unieke bloemen.

Het meest opvallende verschil tussen vingerhoedskruid en smeerwortel is de grootte en vorm van de bloemen . Smeerwortel bloemen ontstaan ​​in knikken clusters in het late voorjaar of de vroege zomer . Deze bloemen zijn klein , delicaat en klokvormige . Zij kunnen romig wit , lichtgeel , rood , paars , roze of blauw van kleur zijn . Zoals smeerwortel bloesems, vingerhoedskruid bloemen naar beneden hangen . Deze trompetvormige bloemen zijn echter veel groter en showier dan die van smeerwortel . Ze zijn roze - paars van kleur en voorzien van opvallende witte en paarse vlekken op de binnenkant van hun bloemblaadjes .
Bladeren

smeerwortel bladeren sterven af ​​in de winter , reemerging elk voorjaar in dikke trossen 3 meter in hoogte en diameter. Vanuit het centrum van de dichte cluster , laat een steel lager afwisselende beklimmingen , uiteindelijk lager bloemtrossen op zijn top . De bladeren zelf zijn lang en puntig , met diepe aders straalt vanuit een prominente centrale ader die elk blad doorsnijdt . Ze rijpen om een ​​diepe smaragdgroene tint . Smeerwortel bladeren kunnen een lengte van 1,5 meter te bereiken . Ze zijn bedekt met korte , krassend haren , waardoor ze een sandpapery textuur .
Roots

smeerwortel wortels groeien in een brede verspreiding , vertakkende patroon , tot oprichting van de plant stevig in de bodem en waardoor het moeilijk te ontwortelen . Deze wortels zijn broos in textuur . Aan de buitenkant zijn ze een diepe , chocolade schaduw van bruin . Wanneer gebroken , ze onthullen een romige witte kleur binnen en een frisse , heldere geur .
Scent
Vers gemalen borage bladeren ruiken komkommers .

Net als zijn neef borage , de verse bladeren van de smeerwortel planten geven een heldere, schone geur vergelijkbaar met die van vers gesneden komkommers . Deze onderscheidende geur is nog een andere manier waarop smeerwortel kunnen worden geïdentificeerd in het wild .