Aanpassingen voor de Wilde Indigo

Wild indigo ( . Baptisia spp ) is een langlevende vaste plant met aanpassingen die een enkele plant in staat om te leven voor tientallen jaren in een enkele locatie . Deze bossige plant volledige hoogte , 15 tot 70 centimeter , elk jaar bereikt na het sterven terug naar de grond elke val . De drie -lobbig samengestelde bladeren zwart worden in de herfst , waardoor de wilde indigo gemakkelijk te identificeren . Betekenis

De vaste planten van dit geslacht produceren lange , diepe wortels die het mogelijk maken de plant om te groeien in zandgrond . Dit type van de bodem drains water weg zeer snel en produceert droge groeiomstandigheden . Diepe wortels zoeken uit diepe bronnen van water , in plaats van er op alleen het oppervlak vocht uit onregelmatige regens .
Feature

Wild indigo ontwikkelt geel, wit of blauw bloemen die lijken op erwt bloemen op de uiteinden van terminal spikes , die enkele centimeters lang . Deze bloesems trekken bestuivers zoals bijen en toe te voegen aan de decoratieve eigenschappen van de plant. De bloemen verschijnen 2-3 jaar na het planten door zaad .
Voortplanting

Beaked peulen ontwikkelen na het verdwijnen van de bloemen op de wilde indigo planten . Deze vruchten zijn 1-3 cm lang en bevatten twee of meer zaden. Zodra de peulen rijpen in de late zomer , ze zwart worden en droog . Wanneer de zaden droog zijn , de broze peulen barsten open en slingeren de zaden uit de buurt van de moederplant waar ruimte is om te groeien .