Onbebouwde is meestal een gebied dat de infrastructuur, diensten en gebouwen die vaak worden gekenmerkt als stedelijke ontwikkeling ontbreekt . Vaak wordt braakliggende terreinen verbeterd in die zin dat gebouwen en infrastructuur zijn wilde staat hebben veranderd . Meer strenge definities van onbebouwde grond mag boerderijen , fornuizen en bossen uit te sluiten , en omvatten alleen wildernis conserven en natuurgebieden . Landbouwgrond
Landbouwgrond is niet ontwikkeld voor stedelijke functies .

Landbouwgrond wordt vaak opgenomen in de definitie van het braakliggende terrein . Onder deze definitie , is het land ontwikkeld voor stedelijke toepassingen zoals huizen , kantoren en de industrie . Stedelijke ontwikkeling vereist meestal diensten zoals gemeentelijke water en riolering om grotere populaties . Landbouwgrond is meestal niet voorzien van stedelijke diensten , vooral omdat minder mensen er wonen.
Bos en Range Land

Een aanzienlijke hoeveelheid van onbebouwde grond is in handen van de overheid . Dit land is niet uitgerust met de stedelijke diensten die nodig zijn om huizen en bedrijven te ondersteunen . De overheid - via agentschappen zoals het Bureau of Land Management - bespaart dit land voor de economische waarde van hout en grasland
Conserven en Wilderness Areas

Andere onbebouwde grond is gereserveerd in zijn natuurlijke staat . Een striktere definitie van onbebouwde grond kunnen alleen deze gebieden. Dit land is erin geslaagd om recreatieve en ecologische waarde te behouden , maar wordt meestal niet gebruikt om haar natuurlijke hulpbronnen . Wetgeving zoals de Wilderness Act en National Park Service organieke wet opzij zet dit land voor eeuwig beschermen .