De aard van de Larches

lariksen ( Larix spp. ), Grote bladverliezende coniferen , kan groeien tot 120 meter hoog . Ze groeien meestal in koudere klimaten en hebben een lage tolerantie voor overmatige , langdurige hitte . Zelfs in gebieden waar de winters koud , zal lariksen niet goed doen tijdens lange hete zomers . Hun nieuwe scheuten lichtgroen en in zachte bosjes , en zo val nadert de naalden langzaam goudgeel . Mensen niet gewend aan bladverliezende naaldbomen kan dit aanzien voor een stervende boom . Lariksen kan niet droog , alkalische bodem tolereren; ze gedijen in vochtige , goed doorlatende , licht zure gronden vaak te vinden op grotere hoogte . Japanse Lariks

Japanse lorken ( Larix kaempferi ) zijn hoge bomen die hoger zijn dan 120 meter of meer in de hoogte en zijn winterhard in Amerikaanse ministerie van Landbouw planten winterhardheid zones 4 tot en met 7 . Verschillende cultivars bestaan. Dwerg vormen zijn " Wolterdingen , " een dichte bol met blauw - groene naalden; " Nana " een dwerg , afgeronde struik; en " Prostrata " een dwerg sluipende vorm . " Pendula " heeft wenen takken en wordt meestal geënt op een rechtopstaande centrale romp, terwijl " Diana " heeft interessante , verwrongen takken. " Aureovariegata " beren naalden met gele schakering , en " Blue Rabbit " is een zuilvormige vorm met blauw - getint blad.
Europese Lariks

Europese lorken ( Larix decidua ) groeien in USDA zones 3 tot en met 6 . Ze zijn inheems in Midden-Europa en gedijen in de Alpen en de Karpaten . Ze kunnen in de hoogte groeien tot ongeveer 80 voet . Hoewel er niet veel cultivars , een paar zijn onderscheidend. De wenende " Pendula " is geënt op een rechtopstaande centrale stam naar een paraplu vorm te creëren , terwijl " Puli " is een zeer laagblijvende bodembedekker die kunnen worden ingezet om een centrale stam te vormen indien gewenst. " Gevarieerd Routebeschrijving " is een verscheidenheid ontwikkeld door Dr Sid Waxman bij de Universiteit van Connecticut . De hoofdtakken wenen en uitstralen in een onregelmatig patroon , en het is vaak geënt op een centrale rechtop slurf .
Oost Lariks

De oostelijke lariks ( larix laricina ) , ook wel tamarack en inheems in Noord-Amerika , reikt 60 meter hoog en is winterhard in USDA zones 2 tot en met 5 . in het koudste deel van haar groeiende assortiment kan het slechts 15 meter te bereiken . Er zijn ook verschillende dwerg cultivars . " Newport Beauty " groeit slechts 2 meter hoog . " Blauw Sterretje " is een dwerg met blauw- groen blad , en " Lanark " heeft een lage , brede gewoonte . " Deborah Waxman " heeft een kleine , piramidale gewoonte en werd ook door Dr Waxman geselecteerd .
Anders Lariksen

Zowel de westerse lariks ( Larix occidentalis ) en alpine lariks ( Larix lyallii ) zijn inwoners van Noord-Amerika . Beide groeien in de Alpen of subalpiene gebieden van het noordwesten. De westerse lariks is winterhard in USDA zones 3 tot en met 9 , terwijl de Alpen lariks is winterhard in USDA zones 3 tot en met 8 . " Bollinger " is een westerse lariks cultivar met een lage , mounding gewoonte . Er zijn geen erkende ondersoorten , variëteiten of cultivars van de alpine lariks .