populair als kamerplant sinds de Victoriaanse tijd , Boston varens ( Nephrolepis exaltata " Bostoniensis " ) heeft lange , hangende , sierlijke bladeren dat het geschikt is voor opknoping manden en containers maken . Het heeft een aantal van meer stroken en vederlicht rassen met meer fijn verdeelde of kuif bladeren. Boston varen groeit buiten in Amerikaanse ministerie van Landbouw planten winterhardheid zones 8b tot en met 11 . Varens zijn een oude groep van planten , de Pterophyta , dat 300-400,000,000 jaar geleden is ontstaan ​​. Ze waren gebruikelijk in de Jura periode toen de dinosaurussen de aarde zwierven en zijn nog steeds in overvloed . Varen Kenmerken

Varens zijn verschillend van de zaaddragende planten die de overheersende vormen van plantaardig leven vandaag de dag zijn . Ze hebben geen zaden hebben , maar in plaats daarvan produceren sporen aan de onderzijde van de bladeren . Ze hebben geen bloemen hebben . Varens hebben twee verschillende fasen van hun levenscyclus , de sporenproducerende podium, of sporophyte , dat is de opvallende podium geteeld als kamerplant of tuinplant . De tweede fase is klein , ongeveer de grootte van vingernagel van een kind, en heeft water nodig om te voltooien . Het heet de gametofyt podium. Deze kleine planten groeien van de ontkiemende sporen en ze produceren de mannelijke en vrouwelijke gameten die verenigen en groeien tot de sporofyt generatie weer . Net als zaaddragende planten , varens sporofyten hebben een vasculaire systeem . Dit is een systeem van onderling verbonden buisvormige cellen die zich vanaf de wortel in alle bovengrondse delen van de plant , die een soort plants leidingsysteem . Het vasculaire systeem voert water , mineralen en voedingsstoffen voor planten in de hele plant.
Varenbladen

Boston varen bladeren zijn bladeren genoemd . De bladsteel oprijst uit de bodem van de plant wordt een steel en de brede groene deel van de schijfjes wordt het blad genoemd . In Boston varen , wordt het blad verdeeld in vele kleine blaadjes genoemd oorschelpen , elk aan de centrale stam , aangeduid als de wervelkolom , die gaat door het midden van het blad . In meer luchtig soorten Boston varen, worden de bladen op hun beurt onderverdeeld , en andere variëteiten deze secundaire divisies opnieuw verdeeld . De oorspronkelijke variëteit van Boston varen heeft bladeren 3-5 meter lang en 2-6 cm breed .
Rizomen

Fern wortelstokken zijn vergelijkbaar met de stengels van zaaddragende planten. In Boston varen, de wortelstokken zijn voornamelijk ondergronds , en ze aanleiding geven tot de bladeren die naar boven groeien en de wortels die zijwaarts en naar beneden te groeien in de bodem. Wortels zijn vezelig en verankeren de plant. Ze verzamelen water en mineralen , en te transporteren naar de wortelstok van vaatweefsel . De wortelstok bevat ook versterking weefsels die stijfheid en rechte houding geven aan de plant . Boston varen wortelstokken sturen bladerloze stengels genoemd lopers , die wortels ontkiemen waar ze tegen de grond en een nieuw plantje aan het eind van de loper , die ook zal wortel. U kunt deze te scheiden van de moeder plant als ze groot genoeg.
Sporen

In de zomer sporen beginnen ontwikkeling in twee rijen van kleine afgeronde , bultjes langs de marge van de oorschelpen aan de onderzijde van een vruchtbare frond . Elke bult bevat weinig sporenproducerende capsules genoemd sporangia . De bult is een Sorus genoemd ; meervoud , Sori . Zoals de Sori volwassen , een beschermende niervormige flap dekt de Sorus . De flap wordt genoemd de indusium . Als de sporen rijp zijn , de Sorus hen releases als een fijn poeder dat wordt geblazen door de wind . Sommige mensen verzamelen de sporen en groeien ze in de kleine gametofyten , maar de gametofyten leidt niet dezelfde sporofyt cultivar als de ouder varen . Naar Boston varens typegetrouw propageren , moet u de lopers wortel of verdeel de moederplant .