De Equisetaceae of paardenstaart familie deelt een aantal gemeenschappelijke kenmerken . Latijnse naam van de plant - " Equus " of paard en " seta " of broos - beschrijft hun broze , bladerloze stengels die lijken op staarten paard , volgens de Washington State University . Het geslacht bevat 15 tot 35 soorten die groeien op elke bevolkte continent behalve Australië . Paardestaart planten zijn gegroeid sinds het Devoon periode , 408-360,000,000 jaar geleden , en behoren tot de oudste planten families nog steeds in leven . Uiterlijke kenmerken

Paardenstaarten hebben hol , geribbelde stengels verbonden door gewrichten. Planten kunnen groeien tot 24 meter hoog , maar de meeste zijn slechts een paar meter hoog . Ze ontwikkelen een steriele , vegetatieve stengel dat blad houdt en is meestal groen , en een kortere , reproductieve stamcellen die in het algemeen groeit in de kleuren bruin of tan en houdt kegels . Paardenstaarten hebben zeer kleine bladeren , meestal minder dan een centimeter lang , die naalden lijken. Hun whorled , schaal - achtige bladeren komen uit knooppunten , met tot 40 bladeren groeien uit een enkel knooppunt. Paardenstaarten hebben een diepe , kruipende systeem van wortelstokken , of ondergrondse stengels die groeien lateraal en produceren andere stengels en wortels . Ze kunnen blijvende (wonen al vele jaren ) of jaarlijks ( levensonderhoud voor een groeiseizoen ) zijn.
Reproductie

Net als varens , en in tegenstelling tot de meeste andere leden van de plantenrijk , horsetails verspreid door sporen in plaats van door middel van bloemen en zaden . Paardenstaarten produceren bruine stengels bekroond door kegel - achtige structuren die hun sporen huisvesten . Paardestaart sporen zijn bolvormig , homogeen in grootte en hebben 4-6 elaters , of structuren die de sporen van kegels werpen. Als de luchtvochtigheid daalt , de elaters springt open en uitwerpen van de sporen in de lucht . Wortelstokken ook regenereren als in kleine stukjes gesneden .
Habitat

Paardenstaarten voorkeur vochtige grond , zoals gevonden op oevers , in de buurt van vijvers en rivieren , in wetlands en in drassige gebieden . In de VS zijn ze van nature groeien in elke staat behalve Florida en Louisiana. Terwijl de meeste soorten de voorkeur aan vochtige tot vochtige bodems , sommige tolereren droger sites en zal koloniseren in boomgaarden , weilanden en langs wegbermen . Bepaalde rassen zijn giftig voor dieren en vele soorten zijn herbicide-resistente . Paardenstaarten kan moeilijk zijn uit te roeien vanwege hun diepe wortelstokken .
Voorkomende soorten

Sommige paardenstaarten worden gekweekt als sierplanten , maar de meeste in het wild groeien . Sommige zijn zelfs beschouwd als ongedierte of onkruid . Gekweekte variëteiten omvatten wassen haast of ruwe paardenstaart ( Equisetum hyemale ) , die groeit in een verticale vorm en wordt gebruikt als sierplanten in water tuinen of in containers. Het schuren stormloop verspreidt invasief als links onverzorgd . Akkerpaardestaart ( E. arvense ) groeit van 1 1/2 tot 2 meter hoog en heeft groene steriele stengels met smalle , helder groene bladeren die groeit uit elke verbinding en een vleeskleurige reproductieve stamcellen . Het geeft de voorkeur aan vochtige omgevingen . Glad schuren stormloop ( E. laevigatum ) heeft schurende , groenblijvende stengels met donkere strepen in de gewrichten . Het groeit in vochtige tot droge gronden .