Verschillende soorten wilde druiven groeien in de Verenigde Staten . Zij zijn aangepast om een ​​verscheidenheid aan grondsoorten en klimaten . Vogels en kleine dieren eten de druiven en de verspreiding van de zaden. Het verzamelen van zaden

Wilde druiven die rijpen op de wijnstok produceren de meest haalbare zaad. Clean levensvatbaar zaad neergezet in een glas water zal zinken . Zaden die drijven dood zijn en niet zullen ontkiemen .
Stratificatie

Wild druivenpitten nodig 60 of meer dagen van vriesweer voordat ontkiemen . Na het verzamelen van de zaden , wikkel de schoongemaakte zaden in een papieren handdoek bevochtigd met water waaraan een kleine hoeveelheid fungicide en plaats in een plastic zak . Bewaar de verpakte zaden in de vriezer voor een paar maanden en dan verplaatsen naar het koelvak tot het voorjaar.
Kiemkracht in het Wilde

Wild druivenpitten soms slapend blijven in de bodem voor jaren wachten op de juiste omstandigheden om te ontkiemen . Naast een periode van koude , moeten ze volle zon te ontkiemen . Zaden op het bodemoppervlak hebben een betere kans van kiemen dan die begraven onder de oppervlakte of onder bladeren en vuil .
Genetica

meeste wilde druiven zijn hybriden , de gevolg van kruisbestuiving van twee verschillende wijngaarden . De resulterende zaden zijn een mengsel van de mannelijke en vrouwelijke planten en kenmerken van elk . De nieuwe planten kunnen niet zo goed produceren als de ouders .