Granaatappel ( Punica granatum L. ) is een inheemse vrucht van Azië , het Middellandse Zeegebied en tropisch Afrika . In de Verenigde Staten , wordt granaatappel op grote schaal geteeld in de droge gebieden van Arizona en Californië . De boom doet het het beste in de regio's die hete zomers en koude winters hebben . Een hoge luchtvochtigheid heeft de neiging om negatieve invloed gezond fruit formatie . Grootte

Granaatappels groeien op grote struiken of kleine bomen met een potentiële hoogte van 20 tot 30 meter . De typische hoogte van de boom varieert tussen 12 en 16 meter. Hoewel algemeen vergankelijk, de boom is semi- evergreen in bepaalde gebieden. Er zijn ook dwerg granaatappel rassen zoals " Nana " en " State Fair . " Dwerg rassen zijn over het algemeen de helft van de grootte van de boomvorm.
Beschrijving

De keurig afgerond granaatappelboom is grof geweven met doornig, stijve takken en een roodbruine bast dat krijgt grijs met de leeftijd . De boom is lang geleefd in zijn natuurlijke omgeving en heeft lancetvormige , smalle , glanzende bladeren. De 1 - inch brede bloemen met vijf tot acht bloemblaadjes bloeien afzonderlijk of in clusters in de kleuren wit of scharlaken . Granaatappel boom is zelfbestuivend en het fruit met taaie , leerachtige huid is ergens tussen de 2 1/2 tot 5 centimeter in diameter . De boom begint vruchten af ​​te werpen 1-3 jaar na het planten afhankelijk van de groeiomstandigheden .
Culturele eisen

Plant de boom in een gebied van de volle zon. Hoewel sommige soorten zijn winterhard tot 10 graden Fahrenheit , hooguit tolereren temperaturen tot 18 graden . De boom past zich goed aan een verscheidenheid van goed doorlatende, licht zuur tot neutrale gronden . Granaatappel heeft een zeer lage tolerantie voor zout en doet het slecht in overdreven alkalische grond . Water bomen regelmatig meststof 1 tot 2 kopjes ammoniumsulfaat het gehele eerste jaar . Bemesten met dubbele dit bedrag in de loop van het tweede jaar en drie keer meer in het derde jaar .
Plagen

De granaatappel boom heeft weinig ziekte-of ziekte -gerelateerde onderwerpen. De bomen kunnen soms besmet krijgen met trips , witte vlieg , schalen of wolluizen . De sap- ​​zuigende insecten teisteren de onderkanten van bladeren en veroorzaken vergeling , verkleuring en verminderde planten kracht met hun voeding. Granaatappelbomen worden niet herten bestand en de dieren te bladeren op de bladeren .