Aanpassingen van het Palo Verde Tree

Palo verde bomen ( . Pakinsonia spp ) zijn bladverliezend, middelgrote bomen en grote struiken uit de Fabaceae of boon familie. De droogte tolerantie van Palo Verdes maakt ze planten van keuze in xeriscape of water conservatieve landschappen. Alle Palo Verdes behalve P. praecox zijn inwoners van de Sonora woestijn , het natuurlijke verspreidingsgebied van P. praecox zich uitstrekt tot in Zuid-Amerika . Talrijke aanpassingen van Palo Verdes verhogen hun tolerantie voor hun zware inheemse omgevingscondities . Groene Schors

De groengekleurde schors van de palo verde boom is een van de belangrijkste aanpassingen . Hoewel de bomen zijn bladverliezend, heeft het verlies van de bladeren niet van invloed op het proces van fotosynthese of het gebruik van zonlicht om energie en voedsel te produceren . Palo verde bomen kunnen blijven fotosynthese met hun groen -gekleurde schors. De boom verliest niet alleen bladeren , maar ook een aantal van zijn takken en stengels tijdens periodes van extreme droogte .
Peulen van het zaad

De palo verde bomen bloeien met kleine gele bloemen die groeien langs de randen van boomtakken . De bloemen worden speciaal aangepast aan peulen van zaden die een aantal dieren aan te trekken te vormen . Als de dieren elimineren de zaden uit hun lichaam na vertering en verdeel ze over de hele woestijn , het helpt de palo verde boom wijd en zijd verspreid . De zaden groeien gemakkelijk in nieuwe bomen , waardoor deze bloemen een belangrijke reproductieve aanpassing van de palo verde .
Gebladerte

Palo Verdes behoren tot de planten die aangeduid als droogte loofbos . Omdat droogte bladverliezende is een van de belangrijkste aanpassingen van veel woestijnplanten . Deze planten verliezen hun bladeren onder droge en warme weersomstandigheden met als doel het behoud van het water die anders door transpiratie verloren gaan. Palo Verdes hebben 1 -inch - lange , verbinding, geveerd, ronde blaadjes.
Roots

De wortels van de palo verde zijn speciaal aangepast om te zoeken naar waterbronnen uit diep in de grond te helpen bomen te overleven in hun dorre eigen omgeving . Hoewel de Palo Verdes zijn alleen middelgrote bomen of grote struiken groeien tot ongeveer 25 meter of minder , de wortels reiken zo ver als 100 meter in de grond , citeert Bruce Rupsen in " A Falcon Guide to Saguaro National Park en de Santa Catalina Mountains . "