Het oosten van de Verenigde Staten in het verleden gehost climax bossen bestaande uit suiker esdoorns , wit eiken, rood eiken, buckeyes , berken , dennen en tientallen andere boomsoorten torenhoog over eens uitgestrekte land . Deze zelfde bossen herbergen honderden kleinere plantensoorten bezetten de lagere niveaus van het bos understory en bosgrond , met inbegrip van de wilde wingerd ( Parthenocissus quinquefolia ) . Plant Structuur en Voortplanting

Een overblijvende wijnstok , de wilde wingerd krijgt houtige met de leeftijd . De bladeren zijn samengesteld , grof getand en hebben vijf blaadjes per blad in een radiaal patroon . De plant groeit verticaal door aan bomen met ranken die kleverige tips waarmee de plant om de toegang tot verhoogde zonlicht krijgen als het groeit naar boven te hebben. De bessen lijken blauw tot zwart , bevatten twee of drie zaden en zijn ongeveer 1/2 cm in diameter. Zodra ze rijpen in de herfst , de bessen op de grond vallen in de winter , waar ze worden geconsumeerd door vogels . De vogels elimineren de zaden op enige afstand van de moederplant , en ze ontkiemen in het voorjaar maanden na een voldoende koude stratificatie periode - een of twee winterseizoenen
ecologische niche
<. br >

De wingerd biedt voedsel voor een breed en divers scala van dieren . Aangezien de plant algemeen is te vinden hoog boven de sneeuw , vogels, zoals kardinalen , mezen , boomklevers , lijsters , vireos , grasmussen en spechten eten de bessen gedurende de winter , terwijl zoogdieren variërend in grootte van muizen en chipmunks aan runderen en herten bladeren door de vegetatie. Haar vermogen om dichte gebladerte groeien kunnen kleine vogels en zoogdieren om de plant te gebruiken als dekking tegen roofdieren . Deze wijnstok groeit in het verminderde licht van het bos understory .
Maatschappelijke Gebruikt

Om te voorkomen en erosie langs bermen te minimaliseren , verschillende overheidsinstanties gebruik maken van de wilde wingerd en zijn dichte gebladerte in schaduwrijke gebieden waar het vaststelt snel en verspreidt zich snel over de grond in de afwezigheid van bomen , omheiningen of andere verticale structuren . Het aantrekkelijke blad ontwerp en klimmen gewoonten lenen deze plant om hekjes en bakstenen muren tuin . Veel deel van deze plant zijn gebruikt als kruiden en volksgeneeskunde aan diverse kwalen te behandelen .
Physical Distribution

Het bereik van de wilde wingerd is uitgebreid en omvat de beboste delen van de oostelijke helft van Noord-Amerika , ongeveer uit te breiden tot het noorden van Mexico in het zuiden en delen van het zuiden van Canada , zoals Nova Scotia en Ontario in het noorden. De plant past zich gemakkelijk aan vele zure grondsoorten , van droog en zanderig om Mesic en leemachtige . Zijn zout - tolerante kenmerken laat het gedijen in ontwikkelde gemeenschappen waar strooizout en irrigatie licht hebben salinized de bodem.