Rode Trillium Aanpassingen

Trilliums zijn uniek bos wilde bloemen , genoemd naar hun drie - petaled bloesems . De donkerrode Trillium , bekend onder de wetenschappelijke naam Trillium erectum , is te vinden in de oostelijke helft van Noord-Amerika , volgens de US Forest Service . Het is uiterst kwetsbaar voor het plukken en benadrukt door het transplanteren , een factsheet van Penn State New Kensington waarschuwt . Anders , het is goed aangepast aan zijn bosomgeving . Geur

Rode Trillium meest beruchte aanpassing is de onaangename geur, die het zo'n bijnamen als " Stinkende Willie" en heeft gegeven " Stinkende Benjamin . " Penn State New Kensington 's ras beschrijving noemt de geur van de bloem "zwak , maar bijtend fout , " te vergelijken met " de geur van een natte hond of van rottend vlees . " Deze geur trekt de vliegen die de bloemen bestuiven .
Zaadverspreiding

Als de bloemen zijn bestoven , produceren ze groen , bes-als fruit . Deze vruchten hebben vette delen zo aantrekkelijk voor mieren dat ze de bijnaam "ant snacks , " Penn State New Kensington betrekking heeft. Mieren verslinden de vruchten , waardoor het verspreiden van de zaden . Andere dieren worden aangetrokken door de zaden , specifiek gele jasjes en kleine zoogdieren zoals eekhoorns , en deze ook helpen verspreiden de zaden en propageren de Trillium .
Leaf Bescherming

Terwijl de bloemen en vruchten hebben zich aangepast aan kleine dieren de plant propageren trekken , zijn de bladeren rood trillium van de tegenovergestelde eigenschap verworven . Ze zijn " onverteerbaar of zelfs giftig voor veel herbivoren , " merkt Penn State New Kensington . Terwijl de herten nog steeds vinden de planten eetbaar zijn vele anderen afgeslagen door de calciumoxalaat kristallen in de bladeren , waardoor het blad te beschermen tegen predatie .
Kouderesistentiegen

Terwijl rode trillium bloeit als ver zuiden als Georgia en Alabama , het is koud - winterharde door Oost- Canada , met inbegrip van Quebec en Nova Scotia , volgens het Amerikaanse ministerie van Landbouw . De plant heeft zich aangepast aan de koude winters van dit klimaat , voornamelijk omwille van zijn vlezige wortel of wortelstok , de Universiteit van Cambridge Kaart van het Leven website overleven. Een wortelstok is een soort van ondergrondse stengel , waar de voedingsstoffen kunnen worden opgeslagen , geïsoleerd van de kou.