Verende Modulus van bodems

Resilient modulus is een meting tijdens bestratingsbouw de geschiktheid van de ondergrond bepalen de herhaalde stress passerend verkeer tolereren zonder verlies van zijn stijfheid en waardoor de bestrating te knikken . Zonder deze tests , zou de nuttige levensduur van bestrating onvoorspelbaar zijn , resulterend in een verhoogde risico van katastrofisch weg mislukking. Geschikte Pavement Kelders

Ondergrond ondersteunt bestrating , of onder een weg of onder uw oprit . Wegenbouw deskundigen verdelen ondergrond in niveaus 1 , 2 en 3 . Niveau 1 is het belangrijkste gebied als het gaat om ondersteuning , omdat het dichtst bij het ​​trottoir . Idealiter moet de ondergrond vrij rigide en in staat om terug in zijn oorspronkelijke vorm voorjaar na herhaalde drukspanningen van voertuigen die over het zijn .
Veerkrachtige Modulus Testen

Resilient modulus testen vindt plaats in een laboratorium , met behulp van boringen genomen op de bouwplaats . De procedure maakt gebruik van dezelfde apparatuur als een ander type test genaamd conventionele drieassige compressie ( CTC ) testen . Beide tests comprimeren een cilinder met bodem , omgeven door een flexibel membraan en druksensoren , met een zuiger . In tegenstelling tot de CTC test echter veerkrachtig modulus testen comprimeert de bodem honderden tijd in snel tempo op , met elk compressie en herstelperiode van slechts een seconde .
On- Site Bodemonderzoek

Vanwege het gedoe en de logistieke problemen in verband met het verwijderen van een groot aantal bodem bodemmonsters op de bouwplaats en het transport naar een laboratorium , een on-site test voor veerkrachtige modulus is iets van een heilige graal in de bouw . Verschillende modellen kunnen kleine stam modulus , een test met behulp van low-level bodem trillingen die kunnen worden uitgevoerd op het terrein, met verende modulus betrekking hebben. Deze modellen worden gebruikt met niveau 2 en 3 ondergrond , maar laboratoriumanalyse wordt gebruikt met niveau 1 ondergrond .
Testprotocollen

Verschillende gestandaardiseerde protocollen voor elastische modulus testen bestaan ​​, aangezien verschillende testprotocollen verschillende resultaten die het onmogelijk maken om nauwkeurig te vergelijken bodems. De eerste veel gebruikte protocol , de zogenaamde Long Term Pavement optreden protocol P46 , werd uitgevoerd door de Federal Highway Administration in 1996 . Vele wegen in gebruik werden getest op grond van dit protocol, dat in 2002 werd vervangen door de Nationale Coöperatieve Highway Research Program ( NCHRP ) 1 - 28A protocol. Sommige staten ook gebruik maken van de American Association of State Highway and Transportation Officials ( AASHTO ) T - 294 protocol.