Groei Zone voor Japanse Pruimenbomen

Producing geel , peervormige vruchten versierd met een dunne laag van het haar , de Japanse pruimenboom biedt smakelijke winter fruit , voet - lange , grove bladeren en crèmekleurige bloemen die tuinlandschappen fleuren . De ideale bouwzone centra op warmere plaatsen en is afhankelijk van de vraag of de groei van de vrucht is gewenst . Stoerheidsstreken

De Japanse pruimenboom ( Eriobotrya japonica ) , ook wel een loquat , gedijt in US Departement Landbouw Winterhardheid Zones 8a tot en met 11 , een gebied dat de tropische en subtropische gebieden van het land omvat naast de meeste kustgebieden in warmere landen . De boom kan in koudere regionsm maar de vrucht is onwaarschijnlijk te stellen . Het is ook niet ideaal voor de regio New Orleans vanwege de uitzonderlijk natte grond in het zuiden van Louisiana.
Fruiting Groei Zones

De ideale groei -zone voor de Japanse pruimenboom - een lid van de familie Rosaceae - hangt af van de vraag of de tuinman wil de boom om vruchten te produceren. Terwijl volwassen exemplaren temperaturen zo laag als 10 graden Celsius kan weerstaan ​​, zal bloemen en fruit sterven als de temperatuur onder de 27 graden F. In het zuiden van locaties, de Japanse pruim bloeit in de late herfst of vroege winter , met de vruchten rijpen in de loop van de wintermaanden.
Hoogte

staten zoals Texas en Florida zullen alleen ervaren ideale groei van de Japanse pruim fruit in hun uiterste zuiden zones . Een inwoner van China , de loquat is een groenblijvende boom die zijn best groei bereikt wanneer geplant in een ruimte die halfschaduw geniet; in een dergelijk gebied , zal het groeien tot een hoogte van tussen de 25 en 30 voet . Wanneer geplant in de volle zon , de hoogte vermindert tot een maximum van 15 meter .
Soil

De perfecte groei zone voor de Japanse pruim hangt ook af van de grond waarin het wordt geplant . Het vereist goed gedraineerde grond met een hoge pH -niveau. De boom zal kleigrond tolereren zolang de loquat wordt geplant op een helling waarmee water uit de buurt van het monster af te tappen. Het overleeft incidentele droogte maar meestal leeft slechts een maximum van 20 tot 30 jaar . Als gevolg hiervan moet niet worden beschouwd als een vaste waarde in elk landschap .