De berken behoren tot het geslacht Betula , met de meerderheid doet best in koude klimaten koelen . Inheemse en niet-aangeboren berken dienen als landschapsarchitectuur bomen , met hun maten dicteren hoe een tuinarchitect gebruikt ze . Sommigen hebben genoeg opzichtig functies om alleen te staan ​​als specimen planten , terwijl anderen hebben waarde vanwege hun bladeren vallen. Berken met Witte Schors

Witte schors gemarkeerd met zwarte lijnen is de uitstaande activa van de Europese witte berk ( Betula pendula ) . Groeit tot 60 meter hoog , heeft deze berk neerhangende takken , en het verdraagt ​​de kou in Amerikaanse ministerie van Landbouw planten winterhardheid zone 2 . Europese witte berk heeft onbeduidend groen - gele kleur in de herfst, neemt nota van de Missouri Botanical Garden . Het papier berk ( Betula papyrifera ) is een neef van de Europese witte berk , met dezelfde witte schors en tolerantie voor koude winters . Het duurt maximaal vier groeiseizoenen voor het papier berk om te beginnen toont zijn witte kleuren . Zijn val kleur is opvallend , met de bladeren veranderen naar geel .
Aziatische Berken

Betula davurica , de dahurian berk, is een Aziatische berk dat de koude weerstaat tot USDA zone 5 . dahurian berken groeit tot 60 meter , fungeert als een gazon of schaduw boom en wordt geel in de herfst . De bast , die weg pelt op de jongere bomen, maar wordt geblokt op oudere exemplaren , is van grote sierwaarde . De volwassen dahurian berkenbast is een mix van kleuren, waaronder grijs , oranje en zilver . De vorst berk, Betula maximowicziana , beschikt over het grootste blad van een berk soorten . De bladeren bereiken een lengte van 6 cm op deze Japanse boom, die zo groot als 100 meter hoog in zijn thuisland groeit . Aanpasbaar aan USDA zone 5 en warmere streken , monarch berk heeft glanzende , bronskleurige blaffen als jonge, maar grijs tot witachtige blaffen als volwassen .
Exfoliating Berken

de gele berk { Betula alleghaniensis ) groeit tot 100 meter in het wild. De zilvergrijze naar amber - geel schors schillen in dunne reepjes , of hij rolt in trossen aan de stam en grote takken. De gele berk is koud winterhard tot USDA zone 3 ; deze soort tolereert geen warme en vochtige klimaten . River berken ( Betula nigra ) is een prominente exfoliërende berk bekend om zijn multi -gekleurde schors dat weg pelt uit de stam in stroken om meer kleuren eronder te onthullen . River berk is een van de weinige soorten berken kunnen weerstaan ​​warm en vochtig weer , groeiend van USDA zones 4 tot en met 9 . De boom bereikt een hoogte tussen de 40 en 70 meter .
Inheemse Berken

koele klimaten passen de zoete berk ( Betula lenta ) een inheemse Noord-Amerikaanse boom die groeit uit het zuiden van Maine southwestward in bergen van Georgië . De zoete berk heeft schilferige , gespleten schors , meldt de " National Audubon Society Field Guide to Trees : . Eastern Region " Het groeit tot 55 voet als een gecultiveerde boom, met de herfst gouden kleur die hoog behoort tot de verschillende soorten berken . Grijs berken ( Betula populifolia ) is een kleine inheemse berk, groeien tussen de 20 en 40 voet . Vaak gezien met meerdere stammen , grijze berk heeft krijtachtige , niet- peeling schors en driehoekige bladeren. Het groeit in USDA zones 3 tot en met 6 .