De meerderheid van de eik (Quercus ) gevonden in Noord-Amerika meestal verliezen hun bladeren als de winter nadert . Echter, bepaalde eiken zijn " tardily vergankelijk ", wat betekent dat ze laten hun bladeren vallen zeer laat , in tegenstelling tot andere bomen . Sommige zijn groenblijvende soorten, met hun nieuwe bladeren groeien in op hetzelfde tijdstip als gebladerte van het vorige jaar druppels uit de takken . Het Amerikaanse ministerie van Landbouw planten winterhardheid zone waarin je woont speelt een rol in de vraag of bepaalde eiken hun bladeren verliezen tegelijkertijd anderen te doen of te behouden een beetje langer . Live Oaks

De live eik ( Quercus virginiana ) is een groenblijvende eik afkomstig uit het Diepe Zuiden , vooral langs de kustvlakte van Virginia helemaal naar Texas. Het is een potentieel massief eiken , groeit tot 80 meter hoog en 100 meter breed . Het is groenblijvend , met nieuwe bladeren in opkomst in het voorjaar de oude te vervangen . De bladeren zijn leerachtig , glanzend en donkere tinten van groen . Andere soorten van levende eiken optreden in de westelijke staten , zoals de canyon levende eiken ( Quercus chrysolepis ) en het interieur levende eiken ( Quercus wislizenii ) .
Effect van Locatie

sommige eiken zijn semievergreen , vasthouden aan hun bladeren langer , met enige in staat om ze te behouden tot de herfst is bijna voorbij of ver in de wintermaanden. De laurier eik is hier een voorbeeld van , met zijn ligging dicteren hoe lang zijn bladeren blijven op zijn takken . Laurel eik groeit tussen USDA zones 7 en 9 . Op plaatsen binnen deze zone , zoals het noorden van Georgië , laurier eiken hun bladeren laten vallen tegelijkertijd of kort na de meeste bomen doen . Maar langs de kustvlakte van staten als Alabama en Louisiana , laurier eiken bladeren groen blijven en op de boom - soms door de winter - vóór vallen ze en in afwachting van de groei van het nieuwe jaar

Bladverliezende Oaks

meeste eiken , met alle eiken in de koudere streken van Noord-Amerika op deze lijst , die hun bladeren verliezen in de herfst . Deze omvatten zomereiken met grote geografische spreiding , zoals witte eik ( Quercus alba ) , rode eik ( Quercus rubra ) en de boor eiken ( Quercus macrocarpa ) . Deze eiken zijn gebruik in het landschap als schaduw bomen , straat bomen of specimen bomen voor het gazon, maar vereisen een schoonmaakbeurt onder de boom wanneer zowel de eikels en de bladeren naar beneden komen van hun ledematen .
Fall kleuren

Sommige eiken die vergankelijk zijn en laten hun bladeren vallen in de herfst bieden de eigenaar met solide displays van de herfst kleur. Een van deze soorten is het Shumard eiken ( Quercus shumardii ) , een boom geschikt voor landschappen tussen USDA zones 5 tot en met 9 . Zijn loof veranderingen laat in het seizoen , merkt de Botanische Tuin van Missouri , draaien de kleuren roodbruin . Pin eiken ( Quercus palustris ) is vaak onbetrouwbaar in termen van zijn val kleur , maar in goede jaren , worden de bladeren tinten van brons of rood , meldt de Universiteit van Connecticut Plant Database .