De Koolmonoxide Detector Geschiedenis

Koolmonoxide , of de " stille moordenaar ", zoals het soms wordt genoemd , is een reukloos gas dat wordt geproduceerd door de verbranding van de brandstof . Hardlopen auto's , draagbare kachels , wasdrogers en geblokkeerde schoorstenen kunnen allemaal verantwoordelijk voor een koolmonoxide in uw huis . CO-vergiftiging doodt tussen de 200 en 300 mensen in hun huizen per jaar , volgens de Amerikaanse Consumer Product Safety Commission ( CPSC ) , dat is waarom het beveelt aan dat alle woningen worden uitgerust met een koolmonoxide melder .
Koolmonoxide

Joseph Priestley , een Engels chemicus , eerst ontdekt koolmonoxide en beschreven zijn verschillen van kooldioxide tussen 1772 en 1799. Sinds die tijd hebben wetenschappers ontdekt geleidelijk de giftige aard van het gas. Het was deze vroege bevindingen dat de uiteindelijke behoefte aan CO regelgeving en alarmsystemen in woningen en bedrijven gevestigd. De Amerikaanse Occupational Safety and Health Administration is sindsdien beperkt de hoeveelheid koolmonoxide toegestaan ​​in werkplekken tot 35 delen per miljoen .
Early Detector Patent

Een vroege versie van een koolmonoxide detector werd in 1925 ontwikkeld door Chester Gordon en James Lowe , medewerkers van de American Telephone and Telegraph Company . Het toestel was bedoeld om de commerciële werknemers te helpen bij het ​​opsporen van het gas in besloten ruimten , zoals mangaten . De eerste CO-detector was niet vergelijkbaar met de moderne versie; Het ging om handmatig verpletterende een glazen bak gevuld met palladium chloride , aceton en andere chemicaliën om CO detecteren .
rookmelders

De eerste batterij-aangedreven , residentiële rook detector was een voorganger van residentiële koolmonoxidemelders . BRK Electronics , nu bekend voor de productie van de First Alert alarmsysteem merk produceerde de eerste residentiële rookmelders om goedkeuring te ontvangen van Underwriters Laboratories Inc. ( UL ) . Het alarm werd in 1969 geïntroduceerd en succesvol gebleken . Vandaag , 94 procent van de Amerikaanse huizen zijn uitgerust met rookmelders . Na het rookalarm trok , BRK set te werken ontwikkelen van andere veiligheidsproducten voor thuis , zoals oplaadbare lantaarns , flitslichten , wegwerp brandblussers en, natuurlijk , de CO-detector .
Industry Standards

in mei van 1992 , in afwachting van een nieuw aangekondigde koolmonoxide detector die gepland was om de markten te raken , de CPSC en UL gepubliceerde normen voor CO-melders . Zij verklaarde dat de apparaten een alarm moet klinken voordat koolmonoxide bereikt gevaarlijke niveaus . De UL vereiste dat de nieuwe CO detectoren onderscheid kunnen maken tussen CO en andere dergelijke gassen , zoals butaan , methaan en kooldioxide . Deze norm , aangeduid als UL 2034 , wordt voortdurend bijgewerkt .
Huidige modellen

De batterij-aangedreven koolmonoxidemelders veel mensen op dit moment gebruik maken van de eerste op de markt kwam in 1993. Er zijn nu drie belangrijke types van detectoren . De elektrolytische sensor is duur , maar het is ook de meest gevoelige . Colorimetrische detectoren maatregel CO opbouw tijd en metaaloxide halfgeleider sensoren chloor en siliconen detecteren en CO . Na komen met de residentiële CO alarm , BRK introduceerde de combinatie rook en CO detector 1996 en de afstandsbediening CO alarm 2000.