De chocolade lelie is een plant met een beetje van een identiteit stoornis - als groene vingers zeggen " chocolade lelie, " ze kunnen verwijzen naar een van de vier fabrieken : Arthropodium strictus , Fritillaria biflora , Fritallaria camschatecensis of Fritillaria lanceolata . Zowel de Arthropodium en Fritillaria geslachten behoren tot de Liliaceae of lelie , familie, dus de planten hebben veel kenmerken . Hoewel alle chocolade lelies hebben afhangende bloesems en affiniteit voor zonlicht of gevlekte schaduw , ze verschillen in de details. Arthropdium Strictus

Ook bekend als Dichopogon strictus , deze chocolade komt lelie uit Australië , in tegenstelling tot andere chocolade lelies die meestal afkomstig uit het westen van de Verenigde Staten . Het kan worden geteeld in Amerika , maar in Amerikaanse ministerie van Landbouw planten winterhardheid zones 2 tot en met 9 . Zoals de gemeenschappelijke naam al aangeeft, de blauwe of paarse bloemen van deze plant hebben een uitgesproken zoete , chocolade- geur , een feit dat het zich onderscheidt van andere soorten die de naam delen. De bladeren van deze kruidachtige vaste plant, die een hoogte van ongeveer 3 meter en sport 1 -inch bloemknoppen , lijken groene grassprietjes bereikt. De knollen van deze plant kan rauw of gekookt worden gegeten . Terwijl sommige knollen smaak zoet , anderen smaken bitter .
Fritillaria biflora

De California -native Fritillaria biflora gaat door de algemene benaming chocolade lelie of opdracht klokken . Aangezien het op en neer de westkust van de Verenigde Staten groeit , dit overblijvend kruid is winterhard tot USDA zone 7 . Missie klokken bereiken een hoogte van ongeveer 1 tot 1 1/2 meter hoog en voorzien van hangende , klokvormige bloem bloeit , gekleurd een warme chocolade bruin . In tegenstelling tot andere chocolade lelies , dit type is voorzien van opvallende groene en paarse lijnen op de onderzijde van de bloemblaadjes. Deze drie - petaled bloesems accent lans - achtige bladeren van de plant , die zo lang 5 centimeter groeien . Hoewel het woord " biflora " lijkt erop te wijzen dat de plant is voorzien van clusters van twee bloemen , deze chocolade lelie sporten vaak tot vier bloemen per steel - sommige exemplaren kunnen zelfs plaats aan maximaal 20 bloesems in totaal

Fritillaria Camschatecensis

Groene duimen noemen de Fritillaria camschatecensis vele verschillende namen , waaronder chocolade lelie , Kamchatka lelie , zwart lelie , rijst root of Lilium camschatecensis . De naam " rijst root" verwijst naar de eetbare bollen van deze plant, die een massa van gekookte rijst lijken. Deze bollen , die smaakt kastanje, lenen zich voor alles, van pudding om brood te soep . Net als de Fritillaria biflora , deze chocolade komt lelie van de Amerikaanse westkust , waar het is winterhard tot zone 4 , maar het groeit ook in British Columbia , Siberië en Japan . Net als andere chocolade lelies , rijst rootfuncties bruin -getinte bloesems, maar de bloemen hebben zes bloemblaadjes en de plant groeit tot een hoogte van maximaal 2 meter. De whorled bladeren van deze soort lijken op grote , dikke bladen van gras en de bloemen - die komen ook in gele variëteiten - stralen een onaangename geur
Fritillaria Lanceolata

Soms nagesynchroniseerde checker lelie , chocolade lelie , Fritillaria affinis of rijst - korrels opdracht klokken , deze bloeiende plant is de hoogste van de chocolade lelies , bereiken hoogtes tot 4 meter . De violet , hangende bloemen zijn voorzien van bruin, groen , paars en geel spikkels . De bollen van deze chocolade lelie vormen soms extra kleine bublets , die in feite deel uitmaken van de " rijst " gedeelte van een gerecht bekend als "Indian rijst. " Net als andere Fritillaria soorten , heeft deze kruidachtige whorled , gras -achtige bladeren op haar knikken stengel . Een andere inwoner van het Amerikaanse westen en British Columbia , de checker lelie is winterhard tot USDA zone 5 .