Mulberry bomen ( . Morus spp ) zijn snel groeiende , bessen producerende bomen . De rode moerbei ( Morus rubra ) is inheems in Noord-Amerika en is enigszins zeldzaam . De witte moerbei ( Morus alba ) is afkomstig uit China en is het best bekend als de primaire bron van voedsel voor de gewaardeerde zijderups . Beide bomen onderscheidend bladeren . Rode en Witte Mulberry

Beide soorten moerbeibomen zijn ongebruikelijk omdat hun bladeren hebben verschillende vormen van bladeren . De bladeren kunnen zwaar gelobd , de vorm van een ovenwant met een kleine kwab of zonder lobben helemaal. In feite is het niet ongewoon voor een enkele tak alle drie bladvormen houden . Hoewel een rode of witte moerbeiboom bevat meestal bladeren van alle drie de vormen , de kroon van de boom bevat meer bladeren zonder lobben , terwijl nieuwe scheuten bladeren zijn gelobd . In het algemeen , hoe jonger de boom , hoe gelobde bladeren heeft . In de herfst , zowel rode als witte moerbeiboom bladeren geel . De bladeren van elke boom verschillen echter andere manieren .
Rode Mulberry
Bladeren

Rode moerbeiboombladeren gemiddeld 4 tot 10 centimeter in lengte . De bladeren zijn een dof , donkergroen en hebben een ruw oppervlak . Daaronder zijn ze bedekt met fijn hairs.The marges hebben kleine , scherpe tanden . De aderen zijn dun , talrijk en duidelijk. De basis van elk blad heeft een hartvorm , en als je het blad stengel splitsen , zal u melksap zien .
White Mulberry Bladeren

Terwijl moerbei bladeren zijn kleiner dan rode moerbei bladeren. Ze gemiddeld 3 tot 4 centimeter in lengte . De bladeren zijn helder groen en glanzend op het oppervlak en lichter groen onderaan. Witte moerbei bladeren hebben opgeworpen , prominente aderen op hun onderkant . De aderen vestiging in drie paden van de basis van de bladeren . De marges van de witte moerbei bladeren zijn golvend en groter dan de gekartelde randen van rode moerbeibladeren .
Mulberry Cultuur

De witte moerbei is winterhard in Amerikaanse ministerie van Landbouw ( USDA ) planten stoerheidsstreken 3b tot en met 9 . het groeit het best goed in de volle zon en past op bijna elke grondsoort , hoewel het goed aftappen , leemachtige grond verkiest . Deze aanpasbare boom kan weerstaan ​​vervuiling en droogte , maar het heeft zwakke hout dat kan breken bij harde wind of vorst . De witte moerbei is een agressieve groeier . Het is gevonden in het oosten en wordt ook wel de gemeenschappelijke moerbei . Het is zo agressief , in feite , dat het wordt beschouwd invasief in sommige gebieden van het land .

Rood moerbeien , anderzijds , is niet gebruikelijk en niet invasief beschouwd . De rode moerbei is winterhard in USDA zone 4 tot en met 8 . Het gedijt als een understory boom in vochtige , vruchtbare grond en veel schaduw of in de volle zon. De meer schaduw boom heeft echter hoe langer de bladeren groeien . Het wordt vaak gevonden diep in loofbossen , langs natte piste .