Typisch , pitcher planten groeien in voedselarme gebieden of waar er slechts een dunne laag grond over een rotsachtige ondergrond . Om de beschikbare voedingsstoffen in de bodem aan te vullen , pitcher planten ontwikkelden het vermogen om te vangen en innemen prooi. Werper planten gebruiken de valkuil methode van hun prooi vangen . Er zijn meer dan 100 soorten waterkruikinstallatie wereldwijd maar slechts 10 in Noord-Amerika . Pitcher Plant Methoden

De pitcher die pitcher planten gebruiken om val insecten en kleine kikkers en zoogdieren is meestal een vorm van gemodificeerde bladeren. Na verloop van tijd , de bladeren ging van holle , overlappende structuren om gesmolten kopjes die val water om hun prooi te verdrinken . Ze ontwikkelde ook spijsverteringsenzymen dat ze uitstralen naar de werper. In een ongebruikelijke aanpassing , deze vleesetende planten nemen voedingsstoffen via hun bladeren als via hun wortels . Bovendien , de planten ontwikkeld gladde zijkanten en haren die naar beneden wijzen , waardoor het moeilijk voor de gevangen dieren te klimmen van de werper .
Familie Heliamphora

Er zijn zeven soorten in de familie Sarranceniaceae dat vleesetende pitcher planten zijn . Genaamd "Sun Pitcher " of " Marsh Pitcher " planten , ze leven in Zuid-Amerika , voornamelijk in verhoogde moerassen in Venezuela en in de buurt van de grens in Brazilië en Guyana . Er zijn 18 soorten van pitcher planten in deze familie . Sommige van de soorten die in Venezuela woont alleen zijn Heliamphora chimantensis , Heliamphora ciliata , Heliamphora elongata , Heliamphora exappendiculata , Heliamphora folliculata , Heliamphora huberi , Heliamphora ionasi en Heliamphora macdonaldae . Een paar soorten leven in de grensgebieden tussen Brazilië , Guyana en Venezuela waaronder Heliamphora nutans , Heliamphora neblinae en Heliamphora heterodoxa .
Familie Sarraceniaceae

Familie Sarraceniaceae zijn gevonden van het centrum van Canada naar beneden door de oostkust van de Verenigde Staten en bestaan ​​uit 10 soorten planten . Sommige soorten in de familie Sarraceniaceae zijn Sarracenia alata , Sarracenia flava , Sarracenia leucophylla , Sarracenia minor , Sarracenia psittacina , Sarracenia purpurea , Sarracenia rosea en Sarracenia rubra . Sarracenia purpurea heeft een paarse Scarlet buitenkant en aders tegen een bleke groen naar geel interieur. Sarraceniaceae purpurea is bekend dat zelfs de vogels en kikkers vangen in zijn kop . Terwijl vliegen zelden ontsnappen uit de werper plant vanwege de gladde zijkanten en naar beneden wijzende haren , kan muggenlarven eigenlijk overleven in de spijsverteringssappen en volwassen muggen zijn in staat om te ontsnappen vanwege hun vermogen om te zweven en vliegen recht omhoog in de lucht vermijden van de zijkanten van de beker .
genus Nepenthes en genus Cephalotus

genus Nepenthes en genus Cephalotus groeien in Azië en het Pacifisch zones . Genus Cephalotus is de kleinste groep van pitcher planten met slechts een soort van waterkruikinstallatie Cephalotus follicularis dat is gevonden in de Australische wetlands. De Nepenthes geslacht bevat het grootste aantal pitcher planten van ongeveer 90 soorten. Een paar soorten die zijn gevonden in de Stille Oceaan tropen bevat Nepenthes albo - marginata , een witte randen ras; Nepenthes gracilis , een lange slanke pitcher plant ; Nepenthes sanguinea , een rode pitchered verscheidenheid ; Nepenthes madagascariensis , die is gevonden in Madagaskar ; Nepenthes papuana , gevonden in Papoea-Nieuw -Guinea ; en Nepenthes philippinens , ontdekt in de Filippijnen . Er zijn veel meer soorten van dit geslacht en meer zijn waarschijnlijk te vinden .