De wuivende pluimen van zee haver ( Uniola paniculata ) en pampas gras ( Cortaderia selloana ) zowel roepen beelden op van de majestueuze kliffen en duinen aan zee . Maar afgezien van hun onderlinge vermogen te gedijen in deze omstandigheden , zijn er significante verschillen tussen de twee fabrieken . Pampas gras is het meer koude - winterharde van het paar , groeien in Amerikaanse ministerie van Landbouw planten winterhardheid zones 5b tot en met 11 , terwijl de zee haver zijn beperkt tot groeien in USDA zones 7b tot en met 11 . Beide grassen hebben uitstekende sier kwaliteiten voor kust tuinders , maar anders hebben ze zeer verschillende fysieke kenmerken en toepassingen in het landschap . Verschijning

De grootste enige verschil tussen zee haver en pampas gras van belang voor tuinders is hun grootte . Pampas gras is een van de hoogste siergrassen - de bloemstelen oplopen tot 10 meter hoog en het blad in het algemeen 6 meter hoog en breed. De bloemstelen van zee haver zijn ook indrukwekkend hoog , oplopend van 5 tot 8 meter boven het gebladerte, maar het grootste deel van de plant blijft veel lager , rond de 2 meter hoog . Beide zijn groenblijvende , klonteren grassen , maar zeehaver vormen een losse , luchtige massa ten opzichte van de dichte , ondoordringbare massa van pampagras .
Oorsprong en Klimaat

Zee haver zijn inheems in de Gulf Coast en het zuiden van de Atlantische kust van Noord-Carolina naar het zuiden van Florida , hoewel ze nu worden beschouwd als een bedreigde soort in het wild . Ze groeien goed door hun oorspronkelijke verspreidingsgebied , evenals andere milde klimaat langs de Atlantische en de Stille Oceaan kusten. Pampas gras is uit Zuid-Amerika en is aangepast aan bijna elke klimatologische regio van de Verenigde Staten , behalve wanneer temperaturen in de winter dip onder de 15 graden . Zee haver hebben zeer specifieke aanpassingen aan de kust omstandigheden en zijn doorgaans niet geplant in het binnenland tuinen , terwijl pampas gras is net zo thuis in de buurt van de zee of in het binnenland .
Groeiomstandigheden

Sea haver zijn universeel aangepast aan de kust groeiomstandigheden - volle zon , zandgronden , harde wind en zout spray. Pampas gras is aangepast aan deze voorwaarden en meer , groeien in zware klei en gedeeltelijke schaduw ook. Noch soort wordt gehinderd door een significante plagen of ziekten , en beide zijn droogte - tolerant en gedijen in de bodem van de lage vruchtbaarheid . Omdat de zee haver zijn zo volledig afgestemd op hun geboortegrond , wordt kunstmest niet aanbevolen. Pampagras reageert goed op toepassingen van stikstof kunstmest , steeds groter en sneller dan zonder .
Landschappelijke toepassingen

Zee haver zijn een belangrijke soort voor inheemse tuinen en kustgebieden restauratie projecten , het uitvoeren van de kritische functie van duin stabilisatie en erosiebestrijding . Als sierplant , ze zijn moeilijk te evenaren in zee landschappen, vooral bij gebruik in een genaturaliseerde setting. Pampas gras is ook een goede keuze voor erosiebestrijding aan de kust of elders en maakt een effectieve windscherm . De gigantische monsters kan worden gebruikt als een centraal punt in het landschap , maar zijn beter in groepjes van drie of meer of gebruikt als een groot decor voor een vaste plant bed . Pampas gras wordt beschouwd als een invasieve soort in sommige gebieden , met inbegrip van de kust van Californië .