De magnolia bomen inheems in Noord-Amerika , maar ook een aantal die komen uit Aziatische landen zoals Japan , komen in zowel groenblijvende en bladverliezende vormen . Aantrekkelijke , grote bloemen zijn een kenmerk van deze bomen , waardoor ze geschikt zijn als specimen planten in het landschap . Hoewel veel meer magnolia's zijn vergankelijk dan groenblijvende , alle delen een aantal gemeenschappelijke kenmerken . Kouderesistentiegen

De meest prominente van de groenblijvende magnolia is de zuidelijke magnolia , Magnolia grandiflora , samen met zijn cultivars . Deze magnolia's omgaan met de klimaten van Amerikaanse ministerie van Landbouw planten winterhardheid zones 6 tot en met 9 . Nog een groenblijvende magnolia is de zoete baai magnolia, Magnolia virginiana , maar behoudt hij zijn vleugels alleen in de warmere , zuidelijke delen van de distributie , met inbegrip van de zones 8 en 9 . Magnolias zoals de paraplu magnolia, Magnolia tripetala , en de cucumbertree magnolia, Magnolia acuminata , zijn geschikt voor koelere klimaten , zoals de zones 3 en 5 respectievelijk .
Hoogte

een voordeel heb je met bladverliezende magnolia bomen is meerdere soorten klein genoeg blijven voor een landschap met beperkte ruimte . Van de groenblijvende soorten , Magnolia grandiflora " Bracken Brown Beauty" groeit tot 30 meter , terwijl de rest zijn aanzienlijk groter . Zuidelijke magnolia bereiken typisch minstens 60 meter hoog. Kleinere bladverliezende magnolia's die minder dan 35 meter hoog groeien onder de kobus magnolia, Magnolia kobus , evenals de schotel magnolia , Magnolia x soulangeana , en de ster magnolia, Magnolia stellata .
Leaf grootte

Leaf grootte onder de groenblijvende magnolia's varieert van de potentieel 8-inch lange bladeren van de zuidelijke magnolia aan de 3 -inch lange bladeren die zich kunnen voordoen op het type Sweetbay . De bladverliezende magnolia's beschikken over een boom onder hun gelederen met de grootste bladeren van een boom in Noord-Amerika - palmbomen uitgesloten . De bigleaf magnolia, Magnolia macrophylla , heeft bladeren tot 30 centimeter lang en 10 centimeter breed . Soorten zoals paraplu magnolia hebben bladeren tussen de 10 en 20 centimeter in lengte . Echter , zulke grote bladeren zijn uiterst kwetsbaar voor het rippen en scheuren tijdens harde wind en hagelbuien .
Gelijkenissen

Overeenkomsten bestaan ​​tussen de groenblijvende en bladverliezende magnolia bomen . Alle genereren aromatische bloemen , gemakkelijk merkbaar in het landschap . De meeste bloemen voor de zomermaanden , met enkele tussenpozen bloei optreedt wanneer het heet wordt . De door de magnolia vruchten lijken op kegels , met de zaden binnen meestal opgegeten door wilde dieren . Wanneer de bladeren van de groenblijvende magnolia eindelijk vallen uit de boom als nieuwe te vervangen , creëren ze een zelfde soort rotzooi als die van de bladverliezende soorten . Magnolia bladeren langzaam ontleden , die veelvuldig schoonmaakbeurt onder de boom nodig .