polychloorbifenylen (PCB's ) zag eens wijdverspreide gebruik door industrie, maar vandaag de dag worden beschouwd als milieu- verontreinigende stoffen en werden in 1979 verboden Toch deze hardnekkige verbindingen zijn nog steeds aanwezig in gevaarlijk afval stortplaatsen en in sommige gevallen hebben gelekt . in het milieu . Een manier om ze van de grond te verwijderen is door het gebruik van oppervlakteactieve stoffen . Oppervlakteactieve

PCB's zijn slecht oplosbaar in water ; ze lossen veel beter in organische oplosmiddelen . Oppervlakteactieve stoffen zijn moleculen die oppervlaktespanning verlagen . Ze hebben twee delen - een deel dat in water oplosbare of hydrofiele en een deel dat lage oplosbaarheid in water heeft of hydrofoob . Oppervlakte-actieve moleculen kunnen clusteren rond PCB moleculen met het hydrofobe gedeelte naar binnen gerichte en het hydrofiele deel naar buiten ; Deze PCB bevattende clusters veel meer oplosbaar in water . Dit proces is vergelijkbaar met de manier oppervlakteactieve stoffen helpen bij het oplossen vetten en oliën .
Bioremediation

oplossen van PCB's met water en oppervlakteactieve stoffen kunnen ze beter beschikbaar voor bacteriën die kunnen breken maken ze naar beneden . Gewoonlijk wordt de snelheid waarmee de PCB oplossen beperkt door hun slechte oplosbaarheid , waardoor ze minder beschikbaar zijn om de bacteriën maakt . Oppervlakteactieve helpen overwinnen deze beperking . Helaas kunnen sommige oppervlakteactieve ook negatieve effecten op de groei van bacteriën , en de hoge oppervlakte-actieve stof concentraties kunnen vertragen biologische afbraak
Extraction

Een andere benadering is om de bodem te wassen met de oppervlakteactieve stoffen en water , waardoor het oplossen van de PCB's en trek de PCB's met een oplosmiddel zoals superkritisch CO2 - kooldioxide gehouden op drukken en temperaturen waar het beschikt over zowel liquidlike eigenschappen en gaslike eigenschappen . De PCB's zijn oplosbaar in de superkritische CO2 dan in het water , zodat ze uiteindelijk in de CO2 fase . De geëxtraheerde PCB kan vervolgens via een chemisch proces worden verbroken wordt omgezet tot bifenyl en chloride .
Fotokatalytische afbraak

andere benadering omvat het gebruik van oppervlakteactieve stoffen en water was de PCB's verontreinigde grond ( net als bij de extractiemethode ) , gevolgd door het breken van de pcb's met UV licht behulp van een katalysator zoals titaandioxide . Dezelfde UV-licht dat de energie die nodig is om te breken van de PCB's biedt , kan echter ook breken sommige oppervlakteactieve stoffen. Het gebruik van gefluoreerde surfactanten ( oppervlakteactieve stoffen die fluor atomen ) is voorgesteld als een mogelijke aanpak die dit probleem zou omzeilen .