Soms aangeduid als droog of rotstuinen , Zen tuinen , genaamd karesansu ( droge - berg - water) in het Japans , spelen een integrale rol in de cultuur van het land en zijn bevolking . Geschiedenis

Wanneer de spirituele praktijk van het Zen Boeddhisme begon in Japan in de 6e eeuw , Japanse Boeddhistische monniken , geïnspireerd door hun reizen naar China , begon de Japanse Zen tuinen te ontwikkelen. Zoals de oude hoofdstad van Japan , Kyoto zag een aantal Zen tuinen aangelegd rond de stad .
Saiho - ji en Kennin - ji

Deze oude Japanse Zen- tuinen inbegrepen Saiho - ji , ook wel Koke - dera ( de Moss Temple) , die voor het eerst vorm kreeg in de buurt van het einde van de 6e eeuw en werd gerenoveerd in 1339 . Kennin - ji is de oudste Zen tempel in Kyoto en beschikt over Chouontei , " de tuin van het geluid van het getij . "
Ryoan - ji

Verdere inspiratie kwam via de invoer van grimmige , Chinese landschap schilderijen in de 14e en 15e eeuw die hielp Japanse monniken verfijnen van de visie van een Zen-tuin . Een van de meest gerenommeerde Zen tuinen , Ryoan - ji , de tempel van de vreedzame Dragon, werd gebouwd in de 15e eeuw en staat nog steeds vandaag de dag in Kyoto .