? In Groot-Brittannië zijn ze bush krekels . In de Verenigde Staten , ze zijn katydids . In uw tuin , maar deze leden van de Tettigoniidae insect familie zijn verantwoordelijk voor de serenade , of stridulation , die u wakker te houden op een zomerse avond . Tijdens de balts , mannelijk katydids " zingen " aan potentiële partners door middel van een speciale front- wing aanhangsel . Het complex vleugels verhullen ook de bugs als ze zich voeden met een gevarieerd menu dat soms omvat bladluizen . Bushwhacking Bush Krekels

Als het gaat om camouflage, bush krekels of sprinkhanen , geef kameleons een run voor hun geld . Hoewel de kleur varieert tussen sabelsprinkhaan soorten , het past altijd wat planten die ze thuis noemen . Veel soorten perfectioneren hun milieu mimicry met bladvormige organen en - blad geaderde vleugels. Sommigen hebben markeringen niet te onderscheiden van schimmel vlekken of aantasting door insecten . Anderen roemen groen- bruine kleur schors korstmos 's , of dubbel voor twijgen of stokken . Mengen in de achtergrond dient twee doelen : Het verbergt de insecten tegen roofdieren en laat ze bushwhack hun prooi . Ze zijn gekleed om te overleven en te doden .
Sap -zuigende Bladluizen

Een luisaantasting is gelijk aan dood door 1000 bezuinigingen voor gewaardeerde tuinplanten . Een bladluis werkt nooit alleen; elke kleine , lange benen insect voedt in steeds groeiende kolonies . Zwanger geboren , vrouwelijke bladluizen baren leven jong als ze een plant zacht, mals groei verbruikt. In de milde winter klimaten , kunnen ze het hele jaar voortplanten . Waar de winters zijn koud , sommige soorten bladluizen aan te passen door het leggen van eieren op vaste planten in de herfst , het geven van hun lente uitkomen jonge onmiddellijk voedselvoorziening . Bladluizen doorboren en zuigen het sap van blad en stengelweefsel met hun onderhuidse needlelike monden . Grote populaties stunt en geel nieuwe groei , en ze bestrijken planten in kleverige afval genaamd honingdauw .
Spijkeren de Suckers

tegenstelling tot bladluizen , katydids kauwen met hun mond onderdelen . De meeste sabelsprinkhaan soorten liever bijten en kauwen stationaire maaltijden , zoals gebladerte, zaden en dode insecten . Ze pakken bladluizen omdat die insecten zijn bijna onbeweeglijk als ze eenmaal aan een plant hebben gehecht . De uitzonderingen zijn de 45 soorten strikt roofzuchtige katdids afkomstig uit Frankrijk , het Midden-Oosten en Oost- en zuidelijk Afrika. Die carnivoren hebben gespierde , stekelige poten voor ponsen van en gespietst hun prooi en razorlike kaken voor het versnipperen van het. Slechts een roofzuchtig sabelsprinkhaan soort, de matriarchale sabelsprinkhaan , is gezien in de Verenigde Staten .
In 1970 , het eerste matriarchale sabelsprinkhaan , 2 1 /2 cm lang en inheems in Europa , werd verzameld als een model in Michigan.
Bestaan ​​als roofdier en prooi

zo bedreven als sprinkhanen zijn in de kunst van vermomming , vaak bezwijken ze voor roofdieren . Spinnen , bidsprinkhanen , kevers , padden , slangen , vleermuizen en vogels smullen van sabelsprinkhaan volwassenen en nimfen . Sluipwespen deponeren hun eieren in sabelsprinkhaan eieren , waar de wespenlarven verslinden de sabelsprinkhaan larven . Grote zwarte en gouden graver wespen verlammen katydids voordat het transport naar ondergrondse kamers om hun jongen te voeden . Herhaalde insecticide toepassingen zullen niet katydids stoppen kauwen op planten , maar sabelsprinkhaan roofdieren meestal houden de bevolking van het insect onder controle .