Het gebruik van kunstgras voor voetbalvelden - meestal voetbalvelden in de Verenigde Staten genoemd - groeit al sinds de jaren 1960 . Veel stadions op de middelbare school, amateur-en professioneel niveau hebben kunstmatige speelvlakken . Verbeteringen in de technologie heeft geleid tot aan aanvaarding door de FIFA , voetbal 's wereld bestuursorgaan , van het gebruik ervan voor WK- kwalificatiewedstrijden in de jaren 1990 . Geschiedenis

Het gebruik van kunstgras kan worden terug naar de jaren 1950 , wanneer " chem gras " ( nylon fiber tapijten) eerst werd ontwikkeld getraceerd . In the1960s , werd in gebruik genomen in een aantal grote voorzieningen zoals de Astrodome in Houston zetten - " . AstroTurf " vandaar de latere vervanging van de naam " chem gras " met
Types

Two " generaties " van kunstmatige sport gras hebben de introductie van kunstgras in de jaren 1960 gevolgd . In de jaren 1970 , polypropyleen ( zandgevuld tapijten ) ontwikkeld als een beter alternatief voor kunstgras , en , in de jaren 1990 , lange nylon tapijten kunstgras met zand en rubber granules werden geïntroduceerd als een verbetering van polypropyleen .

Voordelen

kunstgras voetbalvelden zijn meestal laag - onderhoud; ze vereisen geen water of verzorging. Ze houden ook hun look in alle seizoenen . De meeste tegenwoordig ontwikkeld zijn milieuvriendelijk . De nieuwste ontwerpen te vergemakkelijken verbeterde luchtcirculatie en van het effect als sporters vallen .
Debat

Hoewel de eerste generatie kunstgras zijn gekoppeld aan een hogere incidentie van acute voetbal verwondingen zoals als voorste kruisband scheuren , hersenschudding en enkelletsel , recente studies door de UEFA - bestuursorgaan Europees voetbal - en onderzoekers in de afdeling orthopedische chirurgie in het St. Marianna University hebben ontdekt dat noch acute blessures of klachten van chronische pijn zijn verhoogd bij spelers die trainen en /of spelen op de derde generatie kunstgras .