De eerste bekende gebruik van schuurpapier was in de 13e eeuw China , waar ze vroeger gemalen schelpen en zaden . Momenteel wordt schuurpapier gebruikt om kleine hoeveelheden materiaal te verwijderen van oppervlakken zoals hout , metaal en kunststof . Het schurend materiaal dat is gehecht aan het papier varieert grofheid met verschillende aantallen aan elk daarvan toegewezen . 120 Schuurpapier

120 schuurpapier is geclassificeerd als een " macrogrit ", maar is beter bekend als een fijn schuurpapier . Dit betekent dat het wordt gebruikt voor het schuren van kaal hout in voorbereiding voor het schilderen , lakken of afwerking . Deze kwaliteit is niet geschikt voor het verwijderen van verf , vernis of reiniging geen water vlekken of gips .
150 Schuurpapier

150 schuurpapier is nog fijner dan 120 schuurpapier en is geclassificeerd als zeer fijn. Dit schuurpapier zou worden gebruikt om kaal hout zand na het gebruik van de 120 graad . Een 120 cijfer zou gebruikt om kleine oneffenheden en vlekken te verwijderen en vervolgens een 150 graad wordt op het kale hout doorgegeven , tot een uiteindelijke , zachter uiterlijk voor het einde van het hout toe te passen .
Belangrijkste onderdelen van schuurpapier

de drie belangrijkste onderdelen van schuurpapier zijn de schuurkorrel , het steunmateriaal en het bindmiddel . De schuurkorrel is de op het steunmateriaal materiaal dat daadwerkelijk bereiken van de slijtage . Het dragermateriaal is gewoon het zware papier waarop de korrel wordt vastgesteld met behulp van een sterk bindmiddel .
Verschil tussen industriële en commerciële kwaliteiten

Industrieel schuurpapier zal beschikken een korrel materiaal dat is zeer winterhard en waarschijnlijk slijten of breken na continu gebruik . Daarentegen commerciële schuurpapier gebruikt een goedkoop grit en een zwakkere papier. Industrieel schuurpapier gebruiken vaak een fijne katoen of polyester als backing materiaal en fenolhars om de korrel te binden . De commerciële bindmateriaal is zeer waarschijnlijk een low-grade lijm .